ตามหาทหารจีไอ ยุคสงครามเวียดนาม แฟนคุณยายคนไทย พระห้อยคอสื่อรัก ก่อนกลับอเมริกา

ครอบครัวขอปลดล็อก ตามหาพ่อ ทหารอเมริกันกว่า 50 ปีก่อน มาตั้งฐานทัพที่อุดรธานี พบรักสาวไทย มีลูกด้วยกัน ก่อนประสบอุบัติเหตุ บินด่วนกลับไปรักษาตัวที่สหรัฐฯ เผยสาเหตุยายไม่ขอตามไปด้วย ด้านครอบครัวย้ำ ไม่ต้องการเรียกร้องอะไร แค่อยากได้รู้เรื่องราวของคุณตาสักครั้ง

หลังมีชาวต่างชาติโพสต์ข้อความไว้ใน reddit ชื่อ No_Acadia6966 ระบุว่า พ่อของฉัน (ผิวขาว/อเมริกัน) อยู่ใกล้นครพนม ประมาณปี พ.ศ. 2511-2514 เขามีรูปถ่ายของแฟนสาวของเขาในเวลานั้น เขาเก็บรูปถ่ายขนาดใหญ่ของเธอไว้ในบ้านของเรา ตอนที่ฉันโตขึ้น และฉันก็สงสัยมาตลอดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จากสิ่งที่เขาบอกฉัน ตอนนี้เธอจะอายุประมาณ 70 ปี

เขาพูดถึงเธอด้วยความรัก มีคนบอกฉันว่าเขาต้องการแต่งงานกับเธอ ปู่ของฉันไม่ยอมให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น พ่อของฉันบอกว่าชื่อของเธอออกเสียงว่า “อ้อย” เป็นภาษาอังกฤษ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะเขียนชื่อของเธอเป็นภาษาไทย หรือภาษาอังกฤษอย่างไรดี

จากนั้นมีผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Justin Family ระบุว่า ภาพดังกล่าวที่ชาวต่างชาติโพสต์ คล้ายกับคุณยายของเธอ ระบุว่า เรื่องราวนี้คล้ายกับเรื่องของยายเรามาก ตาของนุ่นอายุน้อยกว่ายายประมาณ 5 ปี เป็นคนสหรัฐฯ ตอนคบกันตาใช้ชื่อว่าแมน ยายเราใช้ชื่อว่าอ้อย เจอกันในช่วงสงครามเวียดนาม ตาเราประจำฐานทัพอยู่ที่จังหวัดอุดรธานี แต่ยายเราเป็นคนสกลนคร แต่ตอนนั้นไปทำงานที่อุดรธานี ได้เจอกันครั้งแรกที่นั่นตอนสงครามเวียดนาม 

มีลูกด้วยกันคือ แม่ของนุ่นเอง แต่พี่ชายแม่เสียแล้วตั้งแต่เด็ก ตาขอให้ยายไปอยู่ด้วย แต่ยายชอบที่จะอยู่ต่างจังหวัด มีความสุขกับการอยู่กับพ่อแม่ เลยปฏิเสธตาเราไป ทำให้ตากลับสหรัฐฯ คนเดียว หลังจากนั้นตาก็ติดต่อกับยายผ่านจดหมายและส่งเงินให้ใช้ตลอด ต่อมาไม่นานที่สกลนครก็เกิดภัยพิบัติน้ำท่วมทำให้ต้องย้ายบ้าน 

ที่อยู่เดิมที่ติดต่อไม่สามารถติดต่อได้และขาดการติดต่อไปตั้งแต่นั้น จนปัจจุบันยายก็ยังคิดถึงตาตลอด แล้วตอนนี้ยายก็ป่วยแต่ก็ถามหาตาตลอดว่าคิดถึงแมน แต่ทางเราทำอะไรไม่ได้เพราะรูปภาพก็หายไป และข้อมูลของฐานทัพก็ขอยากเลยปล่อยให้เรื่องมันผ่านมานานโดยที่ไม่ได้ตามหา

ปัจจุบันยายเราอายุ 77 ปี ไม่รู้ว่าจะติดต่อใครได้ ขอความกรุณาทุกคนช่วยแชร์โพสต์นี้ให้หน่อย หากใช่ไม่ใช่ยังไงจะได้ปลดล็อกเช่นกัน เราแค่เห็นว่าข้อมูลตรงกันกับข้อมูลของยายในหลายหลายเรื่อง แม้กระทั่งหน้าตาตอนยายเป็นสาว

จากนั้น ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Justin Family ติดต่อไปยังผู้โพสต์ชาวต่างชาติ ระบุว่า ทางนุ่นได้ติดต่อไปที่ต้นทางแล้ว

Story มันคล้ายกันมากต่างกันแค่ชื่อ ที่เขียนข้างหลังภาพ ไม่ใช่ชื่อยายของนุ่น ซึ่งทางนุ่นได้ช่วยกันติดต่อไปที่ต้นทาง ส่งรูปหลักฐานหลายอย่างไปให้ สุดท้ายแล้ว ไม่ใช่ยายของนุ่นนะคะ

แต่ไม่ว่าจะยังไง เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ครอบครัวของนุ่นอยากตามหาตาอีกครั้ง เพราะที่ผ่านมาทางครอบครัวก็กลัวว่าถ้าทางโน้นมีครอบครัวใหม่แล้ว เขาอาจจะไม่ได้อยากเจอเรา และอีกหลายเหตุผล

แต่เหตุการณ์ในครั้งนี้มันทำให้เราคิดใหม่ นุ่นและครอบครัว จึงอยากตามหาคุณตาแมนจริงๆ อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง อยู่ยังไง ยังมีชีวิตอยู่ไหม หรือถ้าหากมีครอบครัวแล้วทางเราก็จะไม่ไปก้าวก่าย ทางแม่และยายเราก็จะได้ปลดล็อกเช่นกัน

ขอตามหาคุณตาแมน เพื่อปลดล็อกให้คุณยาย

ทีมข่าวติดต่อไปยังผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Justin Family ซึ่งเป็นหลานให้ข้อมูลว่า หลังติดต่อไปยังชาวอเมริกันที่โพสต์หาหญิงชาวไทย ที่เคยเป็นแฟนของอดีตทหารอเมริกัน เบื้องต้นทางนั้นยืนยันว่าชื่อไม่ตรงกัน แต่รูปถ่ายต่างๆ เหมือนกับคุณยายที่ตอนนั้นอายุ 20 กว่าๆ แต่ตอนนี้อายุ 77 ปี โดยคุณยายเล่าว่า ยุคนั้นคนมักใช้ชื่อว่า อ้อย ซึ่งคุณยายก็ใช้ชื่อนี้เมื่อเจอคุณตา ที่เป็นนักบินทหารอเมริกัน ที่มาตั้งฐานทัพ จ.อุดรธานี

คุณยายเล่าถึงคุณตาว่า คุณตาเป็นทหารอากาศอเมริกัน โดยยายกับตาเจอกันในช่วงปี 2511 เพราะแม่ของนุ่นเกิดปี 2512 เป็นลูกคนแรก หลังจากที่ตาเข้ามาที่ประเทศไทยไม่นานก็มีญาติติดต่อให้ยายกับตา รู้จักกันแล้วก็รู้จักกันได้ไม่นานก็รักกัน แล้วก็ไปอยู่กับตา แล้วก็มีลูกกันนั่นคือแม่ของนุ่นคนแรก และอีกไม่นานยายของนุ่นก็ตั้งท้องคนที่สองเป็นเด็กแฝดผู้ชายสองคน ในปีไล่เลี่ยกัน แม่ของนุ่นก็ประมาณขวบกว่าตาก็ถึงเวลากลับประเทศ

โดยในใบเกิดของแม่ใช้ชื่อบิดาว่า Mr.John chaiyanon สมัยนั้นการแจ้งเกิดยังไม่ได้อะไรมากจะใช้ชื่อของตา แต่ไม่รู้นามสกุลก็เลยใส่นามสกุลของตัวเองไป แต่ใบเกิดนั้นตอนนี้ไม่มีแล้ว และจะไปขอที่อำเภอก็ไม่สามารถขอได้แล้ว เพราะว่าข้อมูลหายไปหมด เพราะเกิดไฟไหม้ที่อำเภอวาริชภูมิ ข้อมูลก่อนปี 2517 จะหายไปหมดเลย จึงไม่สามารถขอมาได้

ตอนนั้นคุณตากลัวที่จะไม่ได้กลับมาเมืองไทย เลยขอให้ยายและลูกไปอเมริกาด้วย แต่ยุคนั้นคุณยายก็กลัวจะไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง เลยปฏิเสธไป เพราะคิดว่าเดี๋ยวคุณตาก็กลับมาเมืองไทย แต่ได้ให้ที่อยู่ของบ้านเพื่อนไป เพราะเพื่อนคนนี้จะเก่งภาษา และสามารถเขียนจดหมายโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษได้ ซึ่งช่วงแรกคุณตาก็ส่งเงินมาให้ยายใช้

แต่หลังจากนั้นก็เกิดภัยพิบัติน้ำท่วมใหญ่ เลขที่บ้านที่เคยให้คุณตาไว้ก็ติดต่อไม่ได้ เพราะบ้านหลังนั้นเป็นพื้นที่สร้างเขื่อนน้ำอูน จ.สกลนคร ทำให้คุณยายต้องย้ายบ้านออกจากที่ตั้งเขื่อน และเพื่อนก็ย้ายกลับไปประเทศลาว เลยทำให้ไม่สามารถติดต่อคุณตาได้อีก

จากนั้นคุณยายก็เหมือนติดค้างมาตลอดชีวิต เพราะคุณยายรักคุณตามาก บ่อยครั้งจะเล่าถึงคุณตาแมน ทหารอากาศชาวอเมริกัน ช่วงหลังคุณยายเริ่มป่วย ก็บ่นว่าอยากเจอคุณตาแมน เขาจะตามหาเราบ้างไหม แต่ลูกหลานก็ได้แต่ปลอบใจว่า เขามีครอบครัวใหม่หรือเสียชีวิตไปแล้ว

ก่อนจากกันคุณยายได้ให้สร้อยพระคุณตาแมนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะเดินทางไปรักษาตัวที่อเมริกา ซึ่งภาพถ่ายคุณตาตอนนี้หายไปหมด เลยไม่มีหลักฐานภาพถ่ายไว้ เหลือเพียงรูปถ่ายคุณแม่ตอนวัยเด็ก ที่คุณยายบอกว่า หน้าแม่จะเหมือนกับคุณตามาก

ตอนนี้อยากให้ช่วยตามหาคุณตาที่เป็นทหารอเมริกัน ทางหัวหน้าของคุณตาจะเรียกท่านว่า มิสเตอร์จอห์น แต่เพื่อนจะเรียกกันว่า แมน อยู่ที่เมือง ซานฟรานซิสโก ประเทศสหรัฐอเมริกา ทางครอบครัวก็อยากเจอท่านสักครั้ง หรือถ้าท่านเสียชีวิตแล้วก็อยากทราบถึงช่วงชีวิตสุดท้าย เพราะจะเป็นการปลดล็อกให้กับยายและแม่ ที่ติดค้างเรื่องคุณตามาเกือบตลอดชีวิต.