ผู้รู้โบราณ “พระนิมิตอักษร” (พุทธ เสนารักษ์) บันทึกไว้ว่า ในสมัยรัชกาลที่ 4 มีพระสำเร็จวิชาโสฬส ทายล่วงหน้าแม่นเหมือนตาเห็น รู้ว่า “หวย” จะออกอะไร อยู่ 12 องค์ (หนังสือประวัติสมเด็จพระพุฒาจารย์โต เขียนโดย ฉันทิชัย)
1.สมเด็จกรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ วัดบวรฯ 2.ขรัวจาดสัพพัญญา วัดภาณุรังษี บางพลูใน 3.ขรัวคลุมโปง วัดดีดวด 4.ขรัวแก่น โคกขาม วัดในคลองบางซื่อ 5.ขรัวเขียว วัดบางละมุด 6.เจ้าคุณธรรมกิตติ วัดรังษีสุทธาวาส 7.อาจารย์เตา วัดสุนทรธรรมทาน 8.เจ้าคุณจันโทปมคุณมุนี วัดมกุฏฯ 9.อาจารย์เหม วัดเทพากร 10.สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) วัดระฆัง 11.สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เขียว) วัดราชาฯ 12.พระอาจารย์โพ วัดเทพนารี
ผมขอตั้งข้อสังเกต วิชาโสฬสนี้ เรียกกันแบบเหมารวม
ชาวบ้านที่โม้ว่ามีวิชาตัวเลขพิสดาร บวกลบคูณหารแล้ว ทำนายหวยล่วงหน้า เรียกกันเต็มๆว่า วิชาสรตะโสฬส แล้วผลที่ตามมาก็มักเป็นแค่คำคุย จนถูกค่อนขอดว่า รู้สรตะโสฬส นอนอดเหมือนหมา
ส่วนพระที่ได้รับการยอมรับนับถือว่า บรรลุ รู้เหตุการณ์ล่วงหน้า บางอารมณ์ท่านรำคาญ ชาวบ้านไปรุม “ขอ” กันมาก ท่านก็สำแดงกิริยา แบบที่เรียกกันว่า “ใบ้หวย”
สมเด็จพุฒาจารย์โต วัดระฆัง ดูจะมีเรื่องเล่าว่า ท่านใบ้หวย แม่นๆ อยู่มากมายหลายเรื่อง
เรื่องแรกๆ...วันหนึ่งระหว่างท่านกำลังจะขึ้นนั่งแคร่ ไปเทศน์ที่วัดสามปลื้ม ก่อนถึงประตูวัด นักเลงไก่ชน ชื่อ “แจ้ง” ก็เดินเข้ามาขวางทางแคร่ ตะโกนบอกท่านดังๆ “กระผมเล่นไก่ชนจนหมดตัว ขอหวย แก้จนสักครั้ง”
นักเลงมา สมเด็จท่านนักเลงไป เสียงดังพอกัน “หนอยแน่! ไอ้นี่บ้าไก่ แล้วยังจะบ้าหวย!”
...
แล้วท่านก็หันไปบอกคนหามแคร่ให้เลี้ยวเข้าประตูวัดไปทันที
ไม่เพียงนายแจ้งจะเอาเรื่องนี้ไปคุยทั้งตลาดสำเพ็ง คนที่อยู่ในเหตุการณ์หลายคนก็ได้ยิน เขาเอาคำบ้าไก่และบ้าหวย ไปตีความ หวย ก.ข.จะออกตัว “บ”
เรื่องอัศจรรย์ หวย ก.ข.งวดนั้น ออก “บ” เชิดทั้งเช้าทั้งค่ำ คนสำเพ็งรวยหวยกันทั่วหน้า ยกเว้นนายแจ้งคนเดียวที่ฟังแล้วคิดว่าถูกสมเด็จโตด่า เลยไม่ได้รวยไปกับเขาด้วย
อีกครั้ง สมเด็จฯกลับจากทอดกฐินที่อ่างทอง เรือผ่านหมู่บ้านตะนาวศรี ที่ชาวมอญปั้นหม้อขาย ท่านก็จอดเรือซื้อหม้อเต็มลำเรือ ใกล้วัด ระฆัง ท่านสั่งเรือเลี้ยวเข้าคลองลำพู แจกหม้อให้ชาวบ้านไปถึงสะพานหัน
ชาวคลองบางลำพู ชาวสะพานหัน เห็นท่านแจกหม้อ ก็ตีหวย เป็น “ม” หวยงวดนั้น ออก ม.เชิดทั้งเช้าทั้งค่ำ
อีกเรื่อง วันนั้นสมเด็จฯไปธุระ ที่วัดมหาธาตุท่า พระหนุ่มรู้ข่าวก็ดักรอ พอท่านไปถึง พระหนุ่มก็บอก “เขาลือกันว่าหลวงพ่อให้หวยแม่น...ผมอยากได้บ้าง”
“อย่ามายอฉันเลยจ้ะ” สมเด็จท่านตอบ แล้วหลีกทางเข้าวัด... แน่นอน หวยงวดนั้น ออก “ย”
เรื่องเล่าทำนองนี้ มีรสชาติเพิ่มตอนมักจบว่า พระองค์ขอหวย ไม่ได้แทงหวยงวดนั้น
ผมเอาเรื่องสมเด็จโตให้หวยแม่นมาเล่า เพื่อจะต่อความยาวว่า ถ้าสมเด็จท่านยังอยู่ในสมัยนี้ วันๆกุฏิท่านคงแน่นไปด้วยนักการเมืองไปกราบขอให้ท่านทำนายชะตาล่วงหน้า...เลือกตั้งงวด เอ๊ย! รอบนี้ จะสอบได้หรือไม่?
เรื่องเล่าอีกน่ะครับ เขาว่าช่วงปลายๆ สมเด็จท่านสั่งศิษย์ให้ราดน้ำเยี่ยวไว้แถวบันได ตั้งใจไล่ชาวบ้านที่ไปขอหวย ท่านก็เอาเวลาช่วงนั้น มาทำพระสมเด็จ ที่มีราคาองค์ละล้านถึงหลายสิบล้าน...วันนี้
ผมขอเดาเอาสนุก...สมัยนี้ไม่มีผู้สำเร็จวิชาโสฬส ดูสื่อช่องไหนๆ มีแต่เรื่องทำนาย คนนั้นนั่งมา คนนั้นนอนมา
จนป่านนี้ ผมยังงง...ไม่หาย ไม่รู้ว่า ตัวเก็งเต็งหนึ่งรายที่อวดรวย แจกชาวบ้านหัวละหมื่น จะนอนมาแบบสบายๆ หรือนอนมาแบบมีพระนำ.
กิเลน ประลองเชิง