บ่ายหลายวันก่อน ผ่านโรงกรองน้ำสามเสน เห็นรถน้ำคันใหญ่เข้าแถว หกทุ่มจะอาบน้ำไม่มีน้ำอาบ ก็เข้าใจ เขาเอาน้ำไปใช้ฉีดไล่เด็ก วันสองวันนี้นัดหมายใคร ก่อนออกจากบ้าน ก็ต้องแน่ใจทิศทางของม็อบ

ทุกข์ของคนไม่เลือกข้าง วันนี้ หากจะมีอยู่บ้าง ก็เป็นเรื่องเล็กน้อย

ประวัติศาสตร์ต้นรัตนโกสินทร์ บรรพบุรุษของเราเอาชนะสงครามเก้าทัพได้ ประวัติศาสตร์ปัจจุบัน ผมก็มั่นใจ เราจะผ่านสงครามสามทัพ ทัพโควิด-19 ทัพม็อบการเมือง และทัพอุทกภัย...ไปได้

ทุกข์ของคนจน นับวันจะทับทวีขึ้นทุกวัน ฟังกันจนเหนื่อยใจ ทุกข์ของคนรวยก็ไม่น้อย

เพื่อนแก้วจากแม่กลอง เล่าเรื่องลูกชายไปสร้างห้องน้ำ ให้โรงเรียนเด็กพิการที่บางสะพาน แล้วปรับทุกข์ฉบับเดิม เรื่องทำมาค้าขายไม่ได้เลย ตั้งแต่ทหารยึดอำนาจ

เพื่อนหญิงอีกคนร่ำรวยมาก ไม่เจอกันหลายปี เจอกันอีกที จึงรู้ว่า ธุรกิจและทรัพย์สินมหาศาล มาพร้อมกับความทุกข์ก้อนใหญ่จากคนใกล้ตัว

ไม่ว่ารวยจน ดูจะมีความทุกข์เหมือนกัน กับกัลยาณมิตรทุกคน งานของผม คือการหายา...รักษาใจ

เปิดหนังสือ ตูน ปรัชญาเซน ไช่จื้อจง เขียน โชติช่วง นาดอน ถาวร สิกขโกศล ธนัตถ์ สุวัตนมหาตม์ แปล เจอชื่อเรื่อง ยากจนและมั่งมี

ภาพเขียนการ์ตูน ช่องแรก เปิดเรื่อง...ชาวนาผู้หนึ่งขุดพบอรหันต์ทองคำล้ำค่า ได้กลางป่า

คนในครอบครัว และญาติมิตร ต่างแสดงความยินดี ใครคนหนึ่ง รำพึง “อย่างน้อยก็หล่อด้วยทองคำสักร้อยชั่ง” สิ้นเสียงหลายคนก็หัวเราะร่า “ฮา ฮา ฮา คราวนี้พวกเราสบายแล้ว”

ภาพการ์ตูนช่อง 3 เขียนภาพชาวนามีสีหน้ากลัดกลุ้ม คนใกล้ตัวฉงน ทำไม แทนที่จะแสดงท่าดีใจ แต่ตลอดวัน ชาวนาเอาแต่นั่งปริวิตก

...

“เจ้าเป็นเศรษฐีแล้ว ยังมีเรื่องกลุ้มใจอะไรอีก” เสียงถามจากคนใกล้ตัว “ข้ากลุ้มใจ เพราะไม่รู้ว่าอรหันต์ (ทองคำ) อีก 17 องค์อยู่ที่ไหน” ชาวนาตอบ (อรหันต์ทองคำของจีน มี 18 องค์)

มีคำอธิบายของพระเซน...มั่งมีหรือยากจน ไม่ได้อยู่ที่มีเงินมากน้อยเพียงใด แต่อยู่ที่รู้จักพอหรือไม่

เรื่องนี้ ถือเป็นยารักษาใจขนานที่ 1 ถ้าอ่านแล้วโรคทุกข์ยังไม่ บรรเทา ลองยารักษาใจขนานที่ 2 เรื่อง เมฆอยู่บนฟ้า น้ำอยู่ในแจกัน

หลี่อ่าว ปราชญ์ด้านวรรณคดี ไปเยี่ยมคารวะอาจารย์เย่าซาน ขณะนั้นอาจารย์เย่าซานกำลังนั่งสวดมนต์ เวลาเป็นนานก็ไม่ได้หันไปมองเขาเลย

ปราชญ์หลี่อ่าวไม่พอใจ หลุดปาก “พบกันเช่นนี้ สู้ได้ยินแต่ชื่อจะดีเสียกว่า” แล้วหันหลังกลับ

“ประสกหลี่” สุ้มเสียงอาทรจากพระอาจารย์เย่าซาน ท่านพูดโดยไม่ได้หันหน้ามามอง

“โยมเชื่อหูของโยม แต่กลับดูแคลนตาของโยม”

ขึ้นชื่อว่าปราชญ์ มักฉลาดรู้ทางกัน ทันทีนั้นปราชญ์หลี่อ่าว ก็เข้าใจ น้อมศีรษะยกมือไหว้ “พระคุณเจ้าโปรดอภัย” แล้วถามทันที “ท่านคิดว่า สิ่งใดคือวิถีแห่งธรรม”

“เมฆบนท้องฟ้า น้ำในแจกัน” ปริศนาธรรม จากอาจารย์เซน ที่ปราชญ์วรรณคดี ยังต้องการคำอธิบาย

พระอาจารย์เย่าซาน ยิ้มก่อนไขปริศนา “ไม่ต้องใส่ใจว่าเมฆกลายเป็นน้ำ หรือน้ำกลายกลับเป็นเมฆ

เมื่อว่าเป็นเมฆแล้วก็ล่องลอยอยู่บนฟ้าอย่างเสรี เมื่อว่าเป็นน้ำ ก็สงบนิ่งอย่างอิสระ”

ยาสองขนาน ไม่ว่าขนานรู้จักพอแล้วก็รวย ขนานนิ่งเหมือนน้ำในแจกัน ผมพยายามกินเช้าเย็น ตอนนอนก็หลับสบายไม่เคยฝันร้าย ตื่นก็สดชื่นเริงร่า สรรพคุณชะงัดนัก ผมคงแนะนำกัลยาณมิตรได้แค่นี้.

กิเลน ประลองเชิง