ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหนการแก้ไขรัฐธรรมนูญทั้งฉบับก็มีประเด็นด่วนที่บรรดานักการเมืองทั้งฝ่ายรัฐบาลและฝ่ายค้าน เห็นตรงกันว่าจะต้องแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน

นั่นคือประเด็นว่าด้วยจริยธรรมของนักการเมือง

ผลย่อมมาจากเหตุจากกรณีที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งให้ “เศรษฐา ทวีสิน” พ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เพราะฝ่าฝืนจริยธรรมร้ายแรง

เนื่องจากแต่งตั้งรัฐมนตรีที่ขาดคุณสมบัติ

ผลจากการนี้เริ่มมาจากรัฐบาลได้ให้กฤษฎีกาตรวจสอบบุคคลที่จะดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีอย่างถี่ยิบเพราะกลัวจะซ้ำรอยเดิม

จนนักการเมืองส่วนหนึ่งต้องถอนชื่อเพราะเกรงว่าจะเข้าข่าย

ไม่ใช่แค่ตรงนั้นฝ่ายค้านโดยเฉพาะบรรดานักร้องอาชีพและที่สังกัดการเมืองต่างก็เฮโลยื่นคำร้องให้องค์กรอิสระซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรง ทำการตรวจสอบและสอบสวน

ถึงวันนี้ก็ 10 กว่าเรื่องเข้าไปแล้ว

มีทั้งประเด็นที่ดูแล้วเป็นเหตุเป็นผล และประเด็นแบบมโนสาเร่เพียงเพื่อต้องการสางแค้นทางการเมือง

ฝ่ายค้านโดยเฉพาะพรรค “ประชาชน” ก็เลยได้โอกาสที่จะพ่วงไปด้วยอันสืบเนื่องมาจากกรณีพรรคถูกยุบ

เพราะพวกเขาเห็นว่าการยุบพรรคการเมืองโดยองค์กรอิสระนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง จะให้เลิกศาลรัฐธรรมนูญก็ยังมีบางฝ่ายเห็นว่าไม่ควร เพราะยังมีความสำคัญต่อระบบการเมืองของไทย

แต่ขอเพียงว่าการวินิจฉัยคดียุบพรรคหรือเรื่องจริยธรรมนั้นมติของศาลจะต้องมีเสียงมากกว่าที่ดำเนินการอยู่ในปัจจุบัน

คือเสียงข้างมากชนะ!

รัฐบาลเองเมื่อมีการร้องประเด็นจริยธรรมกันมากจนกลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อเล่นงานอีกฝ่าย

จึงมีความจำเป็นที่จะต้องสร้างกรอบขึ้นมาควบคุม

คือการกำหนดให้ชัดเจนว่าลักษณะไหนจะผิดจริยธรรมเพื่อจะได้เป็นมาตรฐานเหมือนกันหมด เพราะถ้าขืนให้ร้องมั่วกันไปหมดรัฐบาลก็จะเกิดปัญหาจนไม่มีเวลาทำงานเพราะต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว

...

กลัวจะถูกร้อง...

ที่ว่ามานี้คือประเด็นหลักๆที่ทั้ง 2 ฝ่ายต่างต้องการให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ

ความจริงที่เกิดขึ้นมานั้นการที่จะขอแก้ไขนั้นก็มีเหตุผลพอรับฟังได้เพราะจะมีปัญหาในเชิงปฏิบัติ เพราะถ้าไม่กำหนดกรอบให้ชัด

ก็จะเกิดปัญหาที่จะถูกนำไปใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองอย่างที่กำลังเกิดขึ้น

เช่นกันมีอีกประเด็นที่น่าพิจารณาก็คือบรรดานักร้องทั้งหลายก็ควรที่จะถูกตรวจสอบและลงโทษด้วย

หากนำประเด็นที่ไร้เหตุผลไร้น้ำหนักแต่เป็นการกลั่นแกล้งทางการเมือง

ก็จะต้องรับผิดชอบด้วย

การเมืองไทยก็เป็นอย่างนี้ เรื่องดีๆ ที่ควรมีกฎเกณฑ์บังคับเพื่อสร้างมาตรฐานให้ปฏิบัติซึ่งจะทำให้ระบบการเมืองดีขึ้น

แต่ก็นำไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการเมืองที่ไม่สร้างสรรค์

การแก้ไขรัฐธรรมนูญนั้นทำได้แต่จะต้องทำเพื่อให้ระบบดีขึ้น ไม่ใช่สร้างความเลวร้าย!

"สายล่อฟ้า"

คลิกอ่านคอลัมน์ “กล้าได้กล้าเสีย” เพิ่มเติม