มีข่าวดังในช่วงตรุษจีนข่าวหนึ่งที่ระยะหลังๆนี้จะเป็นข่าวพาดหัวสื่อต่างๆอยู่เสมอๆ ใหญ่บ้างเล็กบ้างตามอัธยาศัยของบรรณาธิการข่าว หรือหัวหน้าข่าวของสื่อนั้นๆ
ได้แก่ข่าวเศรษฐีใจบุญท่านหนึ่งแห่งจังหวัดอุดรธานี ซึ่งจะมีพิธีแจก “อั่งเปา” ซองละ 200 บาท แก่คนยากคนจน คิดเป็นเงินที่แจกทั้งสิ้น 2 ล้านบาท มีคนจนไปรับแจกแน่นขนัดไปหมด
ผมก็รออยู่ว่าปีนี้ท่านจะแจกอีกไหม...เพราะตั้งใจว่าจะเขียนขอบคุณท่านแทนพี่น้องชาวอุดรที่ยากจน พร้อมกับแสดงความชื่นชมที่ท่านปฏิบัติตามทฤษฎีความอยู่รอดของโลกยุคใหม่ “คนรวยต้องช่วยคนจน” ที่ผมหยิบมาเขียนขอร้อง “คนรวย” ในบ้านเราอยู่เสมอ
ตามประสานักเศรษฐศาสตร์ตกรุ่นที่เชื่อว่าไม่มีรัฐบาลไหนในโลกนี้ที่จะแก้ปัญหา “ความเหลื่อมลํ้า” หรือช่องว่างของความแตกต่างระหว่างรายได้คนรวยกับคนจนได้สำเร็จ
ยิ่งพัฒนาเท่าไรหรือจะเจริญเติบโตมากขึ้นเพียงใด “ช่องว่าง” ก็จะยิ่งถ่างออกไปเรื่อยๆ ผมเชื่ออย่างที่ศาสตราจารย์ โทมัส พิเก็ตตี ทำวิจัยและเขียนเป็นหนังสือเล่มโต “ทุนนิยมในศตวรรษที่ 21” ที่สำนักพิมพ์ แสงดาว นำมาแปลและพิมพ์จำหน่ายหลายครั้ง
ทางเดียวที่จะพอช่วยบรรเทาปัญหาด้านสังคม อันเกิดจากความแตกต่างของช่องว่างด้านรายได้...ก็คือการขอร้องคนรวยทั้งหลายให้รู้จัก “แบ่งปัน” เท่านั้น
รวยแล้วแบ่งปันมาช่วยคนจนบ้าง ย่อมได้ใจคนจน ทำให้ความขุ่นเคือง และความน้อยเนื้อตํ่าใจต่างๆที่แฝงอยู่ในความรู้สึกนึกคิดของคนจนบรรเทาเบาบางลง
ดังที่ผมเขียนขอร้องท่านอภิมหาเศรษฐีบ้านเรา ที่ติดอันดับท็อปเทน-ท็อปทเวนตี้ของ นิตยสารฟอร์บส์ ไปหลายครั้ง
ผมจึงตั้งใจไว้ว่าจะหยิบเรื่องราวของอาเสี่ยใจบุญแห่งจังหวัดอุดรธานีรายนี้มาเขียนถึงเพื่อเป็นตัวอย่างสักครั้งหนึ่ง แต่ก็เผลอไผลไม่ได้เขียนจนแล้วจนรอด และรอว่าปีนี้ท่านจะแจกอีกหรือไม่? จะได้เขียนแบบทันทีทันควัน
...
ปรากฏว่าเมื่อ “วันไหว้” ของเทศกาลตรุษจีนที่ผ่านมานี้เอง (28 มกราคม 2568) ท่านเศรษฐีอุดรธานีที่ชาวบ้านเรียกว่า
“เสี่ยปรีชา” หรือนาย ปรีชา ชัยรัตน์ กับภรรยาและน้องชายของท่าน ก็นำซองอั่งเปาซองละ 200 บาท รวมแล้ว 2 ล้านบาท มาแจกที่หน้าบ้านท่านเหมือนเช่นเคย มีประชาชนมารอรับกว่า 5,000 คน แน่นขนัดไปหมดจากรายงานของสื่อต่างๆ
เสี่ยปรีชากล่าวแก่ผู้สื่อข่าวว่า ท่านตั้งใจที่จะทำเช่นนี้มาตลอด และได้ทำมานานหลายปีแล้ว พร้อมตั้งใจว่าจะทำไปตราบที่ตนเองยังแข็งแรงและยังมีพลังก็จะทำไม่หยุด ถือเป็นการแบ่งปันความสุขให้แก่ผู้ด้อยโอกาสกว่าเรา
ผมขอขอบคุณเสี่ย ปรีชา ชัยรัตน์ แห่งอุดรธานีไว้ ณ ที่นี้อีกครั้ง ขอบคุณในความมีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน “รวยแล้วช่วยคนจน” ซึ่งน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดของระบบ “ทุนนิยม” ในศตวรรษที่ 21 นี้
เงิน 2 ล้านบาทจะว่ามากก็ไม่มากนัก แต่จะบอกว่าน้อยก็ไม่น้อยเช่นกัน ที่สำคัญรวยแล้วแจกเป็นเรื่องที่ถูกต้อง เพราะเป็นเงินที่ท่านหามาเอง สามารถแจกได้ทุกบาททุกสตางค์โดยชอบธรรมอยู่แล้ว...ถือเป็นการแจกด้วยเมตตาธรรมอย่างแท้จริง
ต่างกับนักการเมืองและพรรคการเมืองบางพรรคที่ชอบแจกเงินน่ะครับ ผมถือว่ากลุ่มหลังนี้เป็นการแจกแบบมีเลศนัย แจกเพื่อหวังผลทางการเมืองเป็นหลักใหญ่ เพราะไม่ได้ควักเงินตัวเองมาแจกสักบาทเดียว แจกแต่เงินงบประมาณจากภาษีอากรของประชาชาชนทั้งสิ้น
ผมถือว่าเป็นการแจกที่ไม่ชอบธรรม...แจกเมื่อไร ผมก็ค้านเมื่อนั้น เพราะตระหนักดีว่าขืนทำเป็น “อาเสี่ย” เอาเงินภาษีมาแจกเรื่อยๆ ระบบการคลังของประเทศพังแน่นอน เหมือนหลายๆประเทศในละตินอเมริกาที่พังไปแล้วนั่นแหละครับ.
“ซูม”
คลิกอ่านคอลัมน์ “เหะหะพาที” เพิ่มเติม