มีจดหมายเขียนระบายความถึงผู้บังคับบัญชา ฝากถามว่า คำสั่งให้พวกช่วยราชการกลับไปปฏิบัติหน้าที่ตามสังกัดตัวเองได้ผลไหม เพราะส่วนใหญ่ย้ายชื่อไปเอาเงินตำแหน่ง ป. แล้วก็กลับมาช่วยราชการเหมือนเดิม

ทำให้อัตรากำลังพลที่โรงพักเต็ม แต่กำลังพลจริงมีไม่พอ เพราะต้องการเงินประจำตำแหน่งแล้วไปทำงานธุรการ

“ควรจัดให้ตรงตำแหน่ง ป. ก็ทำงานสาย ป. ธุรการทำงานธุรการ สืบสวนก็ทำงานสืบสวน ใครจบสายพลขับก็ให้ไปขับรถนาย หรือร้อยเวรสิครับ”

เขาเสนอว่า พวกช่วยราชการใครมีฝีมือที่ใดก็ย้ายขาดไปเลย คำสั่งแต่งตั้งมีทุกปีอยู่แล้ว คอยแต่เอาเปรียบคนอื่น สิทธิอะไรก็เอาก่อน พิจารณาขั้นเอาไปหมด ต่างกับคนทำงานต้องรับผิดชอบประชาชนเป็นร้อยเป็นพันต่อตำรวจ 1 คน ต้องตากแดดตากฝนกับน้ำมันที่ได้วันละ 5 บาทกับรถส่วนตัวที่ใช้ทำงาน

“ส่วนคนที่ลาออกก็ให้ออกไปเลย ไม่ใช่ให้อยู่โดยไม่ทำอะไรแล้วถึงให้ออกพร้อมพวกเกษียณ มันเปลืองการพิจารณาขั้นของคนอื่นด้วย”

ช่วงใกล้พิจารณาขั้นบางโรงพักนายย้ายมาใหม่ไม่ถึงเดือนยังไม่รู้จักลูกน้องก็ให้คนใกล้ตัวไปก่อน พออยู่ไปก็ขอให้พวกที่ธุระจัดหาเงินมาวนเวียนอยู่แบบนี้

ไม่ใช่ประชุมกันแค่ 3-4 คน เพื่อพิจารณาขั้น ควรเรียกหัวหน้าสายตรวจเขตแต่ละเขตมาร่วมประชุมพิจารณาด้วย

พวกช่วยราชการเงินเดือนเต็มขั้นแล้ว แต่พวกตากแดดตากฝนยังไม่ถึง 70 เปอร์เซ็นต์เลย
ย้ำด้วยว่า อย่าขยันหาโปรเจกต์ให้ลูกน้อง เพื่อตำแหน่งของตัวเอง

ลูกน้องทุกคนล้วนมีภาระทางครอบครัวอยู่ข้างหลังครับ.

สหบาท