ค.ศ.2001-2021 เป็นเวลา 20 ปีที่ผมติดตามทีมงานเปิดเลนส์ส่องโลกไปถ่ายทำสารคดี ที่รวมแล้วน่าจะประมาณ 100 ประเทศ ได้พบและสนทนากับคณะผู้บริหารของหลากหลายประเทศ พบว่าประเทศที่มีแนวพัฒนาแบบตะวันตก พยายามทำให้แต่ละสังคมในประเทศของตนอยู่ได้ด้วยการผลิตที่หลากหลาย

ประเทศที่เน้นการผลิตหลากหลายในแต่ละพื้นที่ สังคมยังคงดำรงอยู่ได้ก็จริง แต่ไม่รุ่งเรือง ผิดกับสาธารณรัฐประชาชนจีน ที่มุ่งเน้นให้แต่ละเมือง หรือตำบล มีความชำนาญเฉพาะด้าน บางเมือง บางตำบลให้ผลิตเฉพาะกางเกงลิง

รัฐส่งเสริมให้ผลิตกางเกงลิงอย่างเดียวจนชำนาญขั้นเทพ ส่วนพวกการผลิตเสื้อกล้าม ถุงเท้า มีดพก กระจกเงา กระเป๋าหิ้ว แว่นตา นาฬิกา ฟันปลอม ยาอม ยาดม ยาหม่อง ฯลฯ ท้องถิ่นจะขอให้เลิก หากยังขืนผลิตต่อก็จะไม่ได้รับการส่งเสริมและถูกเก็บภาษีแพง

สิ่งที่ตามมาก็คือ พ่อค้าจากทั่วโลกมาจัดซื้อกางเกงลิงจากตำบลนี้ เพราะเป็นกางเกงลิงที่มีนวัตกรรม ราคาถูก ฟันราคาสินค้าประเภทกางเกงลิงจากประเทศอื่นกระจุย โรงงานกางเกงลิงของฝรั่งมังค่าและเอเชียประเทศอื่นต้องปิดตัว สู้การผลิตเชิงเดี่ยวของจีนไม่ได้

เสาร์ 22 มิถุนายน 2024 ผมไปที่โกดังเก็บสินค้าของบริษัท เฮลทีเอิร์ธ จำกัด บนถนนราษฎร์พัฒนา เขตสะพานสูง กทม. ขณะกำลังนั่งทำงาน มีบริษัทมาส่งกระเป๋าสตางค์ ซึ่งพนักงานของบริษัทคนหนึ่งสั่งซื้อทางออนไลน์ สอบถามตามข่าวได้ข้อมูลว่า พนักงานสั่งซื้อจากบริษัทของจีนที่มาตั้งสำนักงานในไทย ราคาในห้างของไทยอยู่ที่ประมาณใบละ 1,300 บาท แต่สั่งซื้อจากเมืองจีนได้ในราคา 200 บาทเท่านั้น โดยเสียค่าขนส่งจากจีนมาไทยในราคาเพียง 20 บาท ใช้เวลารอ 4 วัน

ผู้เขียนเปิดฟ้าส่องโลกใน ค.ศ.2024 เป็นคนไทยที่เรียนมัธยม 5 ที่เยอรมนี จบปริญญาตรีเศรษฐศาสตร์จากเนเธอร์แลนด์ มีภรรยาเป็นคนจีน ปัจจุบันมีธุรกิจขนาดเล็กในแผ่นดินจีนและฮ่องกง ความหลากหลายทำให้สามารถเปรียบเทียบอนาคตของประเทศต่างๆได้

...

ถามเยาวชนคนยุโรปว่ายุทธศาสตร์ประเทศคุณคืออะไร คำตอบที่ได้คือไม่ทราบ แต่ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ในจีน สามารถตอบยุทธศาสตร์ของประเทศตัวเองได้ว่า อนาคตใน ค.ศ.2035 จีนจะเป็นประเทศนวัตกรรมชั้นนำของโลก เราจะเป็นประเทศชั้นนำทางเศรษฐกิจและวิทยาศาสตร์ จะเป็นประเทศที่สามารถลดช่องว่างระหว่างเมืองและชนบทได้

ค.ศ.2050 จีนจะเป็นประเทศสังคมนิยมที่ทันสมัย มีความมั่งคั่ง มีอำนาจ มีความสงบสุข มีความสวยงาม เราจะเป็นประเทศ ทรงอิทธิพลของโลก ผู้อ่านท่านคงเคยได้ยินรถไฟความเร็วสูงรุ่นฟู่ชิง คำว่า ‘ฟู่ชิง’ แปลว่า ‘การฟื้นฟูชาติ’ เป็นคำที่คนจีนยึดมั่นอย่างสูง ในปัจจุบัน จีนเป็นประเทศที่คิดใหญ่และมองการณ์ไกล ไม่ได้มองเฉพาะพวกผู้นำหรือคณะผู้ปกครองเพียงอย่างเดียว แต่ประชาชาชนคนทั่วไปมองด้วย ต่างทำงานหนักเพื่อเป้าหมายเดียวกันคือ ‘ฟู่ชิง’

หลายประเทศมีการพัฒนาที่ละทิ้งชนบท แต่จีนไม่ใช่ หากผู้อ่านท่านผู้เจริญติดตามข่าวของจีน จะพบว่าประธานาธิบดีและคณะผู้นำไปตรวจงานในเขตชนบทอยู่เป็นประจำ ความที่มีประชากรมาก จีนต้องผลิตอาหารให้พอเพียง (และเหลือเพื่อการส่งออก) ดังนั้น รัฐบาลจีนจึงเร่งฟื้นฟูชนบทซึ่งเป็นพื้นที่ที่จะต้องใช้การสร้างผลิตผลทางการเกษตร

คำว่า ‘สามเกษตร’ จึงเป็นคำทั้งรัฐบาลและประชาชนจีนเข้าใจตรงกันว่า เป็นสิ่งที่ต้องเข้าไปฟื้นฟูและแก้ปัญหาให้ได้ นั่นคือ การเกษตร ชนบท และเกษตรกร

แม้ว่าจะเป็นประเทศที่มีการบริโภคภายในที่แข็งแกร่งด้วยขนาดประชากร 1.4 พันล้านคน แต่จีนก็รู้ว่า การใช้อัฐยายซื้อขนมยาย จะไม่ทำให้เศรษฐกิจของประเทศพุ่ง เศรษฐกิจจะดี จะต้องมีการค้าระหว่างประเทศ การค้าระหว่างประเทศจะดี ต้องมาจากการขายสินค้าได้ จะขายสินค้าได้ รัฐและประชาชนจะต้องช่วยกัน สร้างภาพลักษณ์ของประเทศที่ดีงามพระรามเก้าบนเวทีโลก รัฐบาลจีนจึงมุ่งมั่นในนโยบายการระหว่างประเทศ

เรื่องของจีนยังมีอีกเยอะที่ผู้เขียนเปิดฟ้าส่องโลกพร้อมที่จะนำประสบการณ์ของจริงที่ปฏิบัติจริงมารับใช้ครับ.

นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัย
songlok1997@gmail.com

คลิกอ่านคอลัมน์ “เปิดฟ้าส่องโลก” เพิ่มเติม