ลองนึกถึงเวลาที่ต้องใช้มือทำกิจกรรมต่างๆในความมืด หรือตอนกลางคืนที่ไร้แสง เช่น กดปุ่มรีโมตคอนโทรลทีวี หรือใช้ช้อนส้อมและเครื่องแก้วทุกชนิดในร้านอาหารที่มีแสงสลัว ทักษะเหล่านี้ขึ้นอยู่กับการสัมผัสของมือและนิ้ว การสร้างหุ่นยนต์ก็เช่นกัน ต้องคำนึงการทำงานของมือหุ่นยนต์ นักวิจัยจึงพยายามพัฒนาวิธีที่จะทำให้มือหุ่นยนต์มีความคล่องแคล่วว่องไว ทำงานในที่มืดได้เช่นเดียวกับมือของมนุษย์
ล่าสุดนักวิจัยด้านวิทยาการหุ่นยนต์จากโคลัมเบีย เอ็นจิเนียริ่ง แห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ในสหรัฐอเมริกา เผยว่า หลังจากคิดวิธีทำให้มือหุ่นยนต์มีประสิทธิภาพเหมือนกับมือมนุษย์มานาน ในที่สุดก็ก้าวข้ามข้อจำกัดต่างๆนานา จนทำให้มือหุ่นยนต์มีความคล่องแคล่วสูง จากการผสมผสานความรู้สึกสัมผัสขั้นสูงกับอัลกอริทึมการเรียนรู้ของมอเตอร์ โดยข้อมูลที่ป้อนเข้าสู่อัลกอริทึมการเรียนรู้ของมอเตอร์นั้นประกอบด้วยข้อมูลสัมผัสและการรับรู้อากัปกิริยาของทีมวิจัยเท่านั้น โดยไม่มีการมองเห็นใดๆ
มือหุ่นยนต์ประกอบด้วยนิ้ว 5 นิ้วและข้อต่อ 15 ข้อที่สั่งงานได้อย่างอิสระ แต่ละนิ้วติดตั้งเทคโนโลยีการสัมผัส แถมมือหุ่นยนต์ยังทำงานได้โดยไม่ต้องใช้กล้องภายนอก จึงเป็นอิสระต่อแสง นักวิจัยเผยว่า หุ่นยนต์เสร็จสิ้นการฝึกประมาณ 1 ปีโดยใช้เวลาจริงเพียงไม่กี่ชั่วโมง โดยอาศัยเครื่องจำลองฟิสิกส์สมัยใหม่และตัวประมวลผลแบบคู่ขนานสูง นักวิจัยเผยว่า ได้โอนทักษะการทำงานที่ได้รับการฝึกฝนในการจำลองไปยังมือหุ่นยนต์จริง พบว่าหุ่นยนต์บรรลุระดับความคล่องแคล่วตามที่ทีมวิจัยคาดหวังไว้.
Credit : Columbia University ROAM Lab
...