โครงการศูนย์ศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ม.ธรรมศาสตร์ เชิญ ร.ต.อ.ดร.นิติภูมิธณัฐ มิ่งรุจิราลัย พูด ‘นวัตกรรมการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่น’ รับใช้ นายก อบต. รุ่น 6 เวลา 13.00-16.00 น. 25 กรกฎาคม 2565 ที่สถาบันพัฒนาบุคลากรท้องถิ่น

เปิดฟ้าส่องโลกเขียนถึง Great depression หลายครั้ง แปลเป็นไทยก็คือเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ระหว่าง ค.ศ. 1929-1939 เป็นวิกฤติทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นทั่วโลก เศรษฐกิจโลกประสบกับภาวะถดถอยที่ยาวนานและหยั่งรากลึกกว่าครั้งใดๆ ก่อนหน้าเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ ธุรกิจในสหรัฐฯตกต่ำเป็นระยะ แต่ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจระดับท้องถิ่นไม่ร้ายแรงและกินเวลาไม่เกิน 1 ปี เกษตรกรยังทำไร่ไถนาพยุงตัวเองจนผ่านพ้นวิกฤติ ทว่า บั้นปลายท้ายที่สุดก็ไม่รอดครับ ธนาคารนับหมื่นแห่งต้องล้มละลายหายไป โรงงานอุตสาหกรรมเกือบทั้งหมดต้องปิดตลอดทศวรรษ กระทบไปถึงภาคเหมืองแร่และการเกษตร

สมัยนั้นสหรัฐฯเริ่มเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องจักรสำคัญของโลก เศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ระบาดไปแทบทุกตรอกซอกมุม ผู้คนฆ่าตัวตายไม่ใช่หลักหมื่นแต่เป็นหลักแสน ความอดอยากหิวโหยระบาดไปทุกประเทศ

จนถึงวันนี้ ผมและภรรยามาถึงเมืองจีน 1 เดือนกับ 9 วัน ตระเวนตรวจงานในหลายมณฑล สัมผัสได้เลยครับว่าเศรษฐกิจจีนไม่เหมือนเดิม คุยกับผู้คน จำนวนไม่น้อยต่างหงอยเหงาเศร้าใจ บอกว่าสงครามรัสเซีย-อูเครนไม่กระทบเศรษฐกิจจีนเท่ากับวิกฤติโควิด-19 ภาคอสังหาริมทรัพย์และธนาคารขนาดเล็กโซเซแล้วครับ ในด้านการบริโภคอาหารการกินตามภัตตาคารที่เราประกอบกิจการอยู่กระทบบ้างแต่ยังไม่มาก

เครือข่ายของจีนต่างร้องโอดโอยโหยหวน เศรษฐกิจพังกันถ้วนหน้า ไม่ว่าศรีลังกา ปากีสถาน สปป.ลาว เมียนมา ฯลฯ และมีโอกาสฟาดไปที่เอเชียกลาง ทั้งอุซเบกิสถาน คีร์กีซ ทาจิกิสถาน คาซัคสถาน เติร์กเมนิสถาน ฯลฯ หลายคนตะโกนก้องร้องว่าทำไมจีนจึงเฉยเมย ไม่เข้าไปพยุงประเทศเครือข่ายทั้งหลาย ผมเดาเอาเองว่า การล้มระเนระนาดทางเศรษฐกิจครั้งนี้ใหญ่เกินกว่าที่ประเทศใดประเทศหนึ่งจะกระโจนเข้าไปช่วย สิ่งที่จีนต้องทำก็คือระวังเศรษฐกิจในประเทศของตัวเองอย่าให้พัง เพราะจีนเป็นเครื่องจักรใหญ่ที่ปั่นให้เศรษฐกิจโลกอยู่ได้ ผมว่าแม้แต่สหรัฐฯก็ไม่อยากให้จีนพัง เพราะถ้าจีนพัง สหรัฐฯก็จะโอนเอนโงนเงนและล้มตามไปในเวลาใกล้เคียงกัน

...

13 กรกฎาคม 2022 ธนาคารกลางเมียนมาออกคำสั่งให้บริษัทและผู้กู้ยืมเงินรายย่อยระงับการชำระคืนหนี้เงินกู้ต่างประเทศไว้ก่อน แถมยังอนุญาตให้ต่างชาติจัดตั้งสถาบันการเงินที่ไม่ใช่ธนาคารในรูปแบบของการร่วมทุน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเพิ่มทุนในสกุลเงินตราต่างประเทศ

ที่คุยกันในหมู่ของนักธุรกิจจีนที่ไปลงทุนต่างประเทศ อีกประเทศหนึ่งซึ่งน่าเป็นห่วงคือกัมพูชา ซึ่งนักธุรกิจจีนขนเงินไปลงทุนมหาศาล มีการจ้างชาวกัมพูชาทำงานหลายแสนคนเศรษฐกิจกัมพูชาขณะนี้อยู่ที่เครื่องจักรจีนเช่นเดียวกัน ถ้าพยุงกัมพูชาไม่ไหว จีนก็คงปล่อย คนงานหลายแสน รวมผู้คนในครอบครัวด้วยก็อาจถึงล้าน ถ้าตกงานครั้งนี้อะไรจะเกิดขึ้น

ลาว กัมพูชา เมียนมา ต่างมีพรมแดนประชิดติดไทย แรงงานเหล่านั้นต้องกินต้องใช้ก็คงจะดิ้นรนลักลอบเข้ามาทำงานในบ้านเรา ผู้คนในประเทศเหล่านี้ซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคจากไทย เศรษฐกิจส่วนหนึ่งของเราอยู่ได้ก็เพราะกำลังซื้อจากเพื่อนบ้าน ถ้าเศรษฐกิจเพื่อนบ้านพัง ผู้อ่านท่านคงนึกออกนะครับ ว่าเราจะโดนกระทบหนักไปด้วย

ละตินอเมริกาก็กำลังรวนเรซวนเซ ถ้าทวีปนั้นพัง ก็จะยิ่งซ้ำเติมสถานการณ์เศรษฐกิจโลกให้แย่ลงไปอีก เงินทองคือมายา ข้าวปลาคือของจริง หน่วยงานรัฐบาลและเอกชนคงต้องช่วยกันรณรงค์ให้ประชาชนหันไปผลิตอาหารให้พอกินไว้ก่อน ที่จะโดนหนักกว่าใครก็คือประเทศที่พึ่งพิงอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว โรคระบาดที่เปลี่ยนแปลงกลายพันธุ์ไปเรื่อยๆ ไม่มีทางหยุด การท่องเที่ยวยังไม่มีทางฟื้นได้ภายในปีสองปีนี้ดอกครับ.

นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัย
songlok1997@gmail.com