สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ (องค์การมหาชน) หรือ สนช. มีโครงการ FoodTech Incubator and Accelerator Program ภายใต้ชื่อ SPACE-F ต่อยอดบ่มเพาะและพัฒนาผู้ประกอบการวิสาหกิจด้านเทคโนโลยีอาหาร ที่เรียกว่า FoodTech Startup เวลาของโครงการคือ 15 เดือน และปฏิบัติจริง 3-8 เดือน The Flying Thai Food (จดทะเบียนในฮ่องกง) สำเร็จและได้ประกาศนียบัตรจาก SPACE-F ตอนนี้เราพบความสำเร็จในการใช้กล่องยืดอายุทุเรียนตัดแต่ง (ทุเรียนแกะแล้ว) จากเดิมที่อยู่ได้นาน 3 วัน ยืดอายุได้นานถึง 30 วัน และจะเริ่มนำทุเรียนแกะแล้วไปวางจำหน่ายในร้านสะดวกซื้อในฮ่องกงกว่า 100 สาขาในฤดูทุเรียนที่จะถึง

อีก 9 ผลงานของสตาร์ทอัพธุรกิจอาหารที่ผลักดันโดย สนช. ซึ่งสำเร็จแล้วก็คือ GPJ Biotechnology (อาหารเสริมกลูโคซามีน ลดภาวะสึกหรอของข้อและกระดูกอ่อน) HydroZitla (เครื่องดื่มสกัดเข้มจากน้ำหยวกกล้วยและสมุนไพรป้องกันโรคนิ่วในไต) Nam Jai Sparkling Water (เครื่องดื่มโซดาผลิตจากน้ำผลไม้จริง) Omylk (นมพาสเจอไรซ์จากข้าวโอ๊ตปราศจากแลคโตส)

Rethink Bio (ผลิตภัณฑ์เสริมคุณค่าอาหารสกัดจากสาหร่ายขนาดเล็ก) Saxo-Siam Protein (อาหารปลาและไก่จากหนอนแมลงวันลายที่ได้จากการหมักเศษวัสดุเกษตรเหลือใช้) Trash Lucky (แพลตฟอร์มออนไลน์นำขยะมาแลกคะแนนลุ้นทองและการผลิตถังรีไซเคิลอัจฉริยะ) Viramino (ผงโปรตีนจากพืชเสริมสร้างกล้ามเนื้อหลังออกกำลังกาย) และ Yindii Yindii (แอปพลิเคชันแมตช์ร้านอาหารกับผู้บริโภคเพื่อจองอาหารเพื่อลดปัญหาอาหารเหลือทิ้ง)

บริษัทสตาร์ทอัพหลายแห่งที่เคยได้รับการคัดเลือกให้เข้าไปอยู่ในโครงการ 500 Startups Founder Academy กำลังเติบโตอย่างรวดเร็วจนมีมูลค่าหลายพันล้านจนถึงล้านล้านบาท อะเคเดมีที่ว่านี้เป็นการร่วมทุนของบริษัทสหรัฐฯที่รัฐบาลท้องถิ่นเมืองโกเบของญี่ปุ่นสนับสนุน

...

ก่อนหน้าที่จะเขียนคอลัมน์ของฉบับวันศุกร์ ผมได้รับอีเมลจากโครงการ 500 Startups Founder Academy อนุมัติให้จอยเอ็นโคเข้าไปอยู่ในโครงการ 500 สตาร์ทอัพโลกของปีนี้ ซึ่งจะทำให้ นักลงทุนจากทั่วโลกสามารถพิจารณาเพื่อที่จะเข้ามาลงทุนกับบริษัทสตาร์ทอัพของเรา

จอยเอ็นโคเป็นบริษัทไทยที่ไปถือหุ้น 99% ในบริษัทปักกิ่ง จอยเอ็นโค รีเทลลิ่ง เทคโนโลยี (จดทะเบียนในจีน) ผู้เป็นเจ้าของภัตตาคารและสถานที่ขายสินค้าไทยหลายสาขาในจีน

ภัตตาคารแทบทุกแห่งมีปัญหาเรื่องพ่อครัวและคนทำงานในครัว จอยเอ็นโคจึงสนใจที่จะพัฒนาแขนหุ่นยนต์ทำงานในครัว แขนหุ่นยนต์ที่เรากำลังพัฒนาสามารถล้างจาน ผัดข้าวในเครื่องผัดอุตสาหกรรม ทำงานในเตาแรงดันความร้อนสูง และเตรียมวัตถุดิบเพื่อประกอบอาหาร

ตลาดอุตสาหกรรมงานบริการของโลกมีมูลค่า 30 ล้านล้านบาท (ไม่รวมสหรัฐฯและจีน) ส่วนธุรกิจจัดหาแรงงานเพื่อทำงานในครัว (kitchen recruitment business) ของทั้งโลกมีมูลค่า 9 หมื่นล้านบาท (ไม่รวมสหรัฐฯและจีน) จอยเอ็นโคมุ่งธุรกิจหุ่นยนต์เพื่อแก้ปัญหาการจัดหาแรงงานและการลาออกของแรงงานห้องครัว โดยมีเป้าหมายอยู่ที่ส่วนแบ่ง 10% ของการใช้หุ่นยนต์ในภาคบริการและค้าปลีกโลก

พื้นฐานดั้งเดิมของพวกเราอยู่ที่จังหวัดจันทบุรีและตราด ซึ่งเป็นเมืองผลไม้ เราจึงร่วมมือกับศูนย์วิจัยหลายแห่งเพื่อนำผลไม้หลายอย่างมาผลิต “เนื้อจากพืช” ซึ่งรสชาติ กลิ่น และสัมผัสเหมือนเนื้อจริง ทว่ามีโปรตีนและคุณค่าทางโภชนาการมากกว่า แม้แต่ฟัวกราส์ หรือ ตับห่าน ที่เป็นอาหารหรูหราหมาเห่าในภัตตาคารยุโรป วันนี้ก็มีแนวโน้มว่า เราจะสามารถผลิตฟัวกราส์จากเนื้อผลไม้ของจันทบุรีและตราด โดยที่มนุษย์ไม่ต้องทรมานและฆ่าห่านอีกต่อไป

บริษัทน้ำมัน รถยนต์ อสังหาริมทรัพย์ และบริษัทระดับโลกอื่น ทั้งหลายต่างเร่งขยายไลน์เข้าสู่ธุรกิจอาหาร ทุ่มทุนกันเป็นหมื่นเป็นแสนล้านในการพัฒนานวัตกรรมอาหารและเครื่องดื่ม เพื่อรองรับปากท้องของมนุษย์ที่จะกำลังมีมากถึง 8,000 ล้านคน

อนาคตเกษตรกรรมจะเป็นธุรกิจของบริษัทระดับโลก ประชาชนคนทั่วไปจะต้องเข้าไปขายแรงงานในเกษตรแปลงใหญ่ เมื่อได้ค่าจ้าง ก็จะนำไปซื้ออาหารที่มีนวัตกรรมและคุณภาพทางโภชนาการของจริงมาบริโภค แนวโน้มโลกจักเป็นดั่งนี้แน่นอน.

นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัย
songlok1997@gmail.com