ช่วงนี้เจอกันผ่านตัวหนังสือไปก่อนนะคะ เดี๋ยวปลายเดือนจะมาเป็นเสียง เจอกันในรูปแบบพอดแคสต์ที่เราจะคุยกันเรื่อง “หัว” และ “ใจ” ความรักที่ “สติ” และ “ความรู้สึก” ต้องใช้ไปด้วยกัน ยังส่งคำถามมาคุยกันได้เหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือ ส่งมาเป็นเสียงได้ด้วย วันนี้มีคำถามหนึ่งที่เริ่มต้นก็ออกตัวก่อนเลยว่า ผมเป็นคนเลวนะครับ!!

“สวัสดีครับพี่อ้อย ผมคือคนเลวคนหนึ่ง ผมแต่งงานกับภรรยามาหลายปี มีลูกกัน 1 คน แต่ช่วงประมาณกลางปี 62 ผมทะเลาะกับภรรยาทำให้ต้องแยกกันอยู่ แต่ไม่ได้เลิกราเด็ดขาด เรื่องที่ทะเลาะกันคือเรื่องเขามาต่อว่าแม่ผมผ่านทางโซเชียลฯ ทำให้เกิดปัญหา ผมเลยไม่อยากอยู่กับเขา จนมาเจอผู้หญิงคนหนึ่งทาง app หาคู่ ด้วยความเลวส่วนตัวของผม ทำให้ผมขึ้นไปหาเขา เขาเด็กกว่าผมอยู่หลายปี และพอมีอะไรกัน ทำให้รู้ว่าผมเป็นคนแรกของเขา ทำให้เขารักผมมาก แต่ผมยังเฉยๆ นะ ผมบอกตัวเองเสมอว่าผมแค่ไปสนุก พยายามทำให้ตัวเองดูเลวสุดๆ ผ่านมาปีครึ่ง ภรรยาผมเริ่มระแคะระคายเรื่องนี้เพราะเริ่มกลับมาอยู่ด้วยกันบ้าง ผมเลยไปบอกเลิกน้องเขา แต่....ผมเจ็บมากเลย ไม่รู้ไปรักน้องเขาตอนไหน ผมบอกให้เขาไปหาคนคุยใหม่จะได้ลืมผม ผ่านไปสักพัก เขาทำจริงๆ ผมกลับทำใจไม่ได้ ร้องไห้ตลอดเวลา ผมควรทำยังไงดี”

ใช้ชีวิตอยู่กับความเสี่ยงไม่ใช่น้อยนะคะ ไม่ได้แก้ปัญหาที่ปัญหา แต่กลับสร้างปัญหาด้วยการเพิ่มจำนวนคน กับภรรยาเรา รักเขาแค่ไหน ทะเลาะกันเมื่อไร ไปเล่น app หาคู่ ไม่ใช่หาแค่เพื่อนคุย แต่หาเพื่อนนอน ถ้าเริ่มต้นด้วยการวางผู้หญิงคนหนึ่งเป็นแค่ของเล่น เห็นแก่ความสนุก เลยต้องทุกข์เหมือนวันนี้ “ผู้หญิงที่มี เริ่มไม่อยากได้ ผู้หญิงที่อยากได้ ตอนนี้ก็ไม่มี” เมื่อเลือกใครเป็นคู่ชีวิต เราควรรับผิดชอบความรู้สึกของคนคนนั้นด้วย เราไม่ได้ตกหลุมรักกันทุกวันหรอกค่ะ ไม่ว่าจะเขาหรือเราต่างมีมุมน่าเบื่อ มุมไม่น่ารัก มุมที่เป็นข้อด้อย แค่ต้องคอยบอกกัน และถามตัวเองทุกวันว่าเรารักกันมากพอจะเดินหน้าต่อ แบบที่ให้อภัยบางข้อด้อยของกันและกันได้ไหม มีอะไรไม่ถูกใจ ก็เปิดใจคุยกันประสาเรา ไม่ใช่เอาไปโพสต์หน้าจอ อย่าเอาเรื่องส่วนเรา ทำให้กลายเป็นเรื่องส่วนรวม มีผู้คนที่พร้อมจะระดมส่งความเห็น ทั้งที่ไม่ได้จำเป็นต่อคนในครอบครัวเราเลยสักนิด ทะเลาะกันเรื่องใดก็คุยกันดีๆ ว่าเราจะทำให้เรื่องนี้จบลงได้แบบไหน ไม่ใช่ไปสร้างปัญหาต่อ ปัญหานอกใจมักเริ่มต้นจากคำว่า “ไม่เป็นไร คุยเล่นได้ นอนด้วยได้ แค่อย่าให้คนที่บ้านรู้ ..จบ”

...

มันไม่จบค่ะ เพราะความรู้สึกคนมันหยุดยาก คราวนี้ลำบากตรงที่ ไม่ใช่แค่นอกกาย แต่กำลังนอกใจ เอาหัวใจไปไว้กับเด็กที่มีอะไรกันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ไม่ใช่แค่เผลอ แต่คือความตั้งใจ ความสนุกน้อยนิด พร้อมแลกด้วยทุกข์ทั้งชีวิตไหม ก็บอกเลิกภรรยาให้จบๆ ไป แล้วไปตามหาหัวใจผู้หญิงที่เราใช้ความมักง่ายไปหลอกเขา อยากได้ก็มา อยากลาก็ไล่เขาไปคุยกับคนอื่น พอเขาทำจริงก็มานั่งเสียใจ ทั้งที่เราไม่มีสิทธิ์อะไรด้วยซ้ำ เพราะเรายังเป็นสามีคนอื่นอยู่นะคะ จำได้ไหม? อีกคนที่ลืมไม่ได้คือลูกค่ะ พ่อแม่คือตำราเล่มแรกในชีวิตของลูก เราอยากปลูกฝังอะไรให้เด็กคนหนึ่งเป็นแนวทาง คำว่า “พ่อ” ที่ลูกเรียก อยากให้เรียกไปถึงสติของผู้ชายคนหนึ่งด้วย อย่าใช้แต่ความถูกใจ จนไม่ได้มองความถูกต้อง จะเลือกคนมาหลัง หรือมาก่อน แค่อย่าคบซ้อนก็พอ ถ้าไม่รักภรรยาแล้ว ก็หย่า ดำรงสถานะพ่อของลูก อย่าดึงใครเอาไว้แล้วนอกใจเอา เมื่อเลิกแล้วจะไปอยู่กับใคร นอนกับใคร เชิญได้ตามอัธยาศัย อย่าเอาหัวใจของใครต่อใครมาเล่น จะกับภรรยา หรือว่าน้องผู้หญิงคนนั้นก็ตาม

คำว่า “รัก” อย่าเอ่ยง่ายๆ ทั้งที่ใจยังไม่ได้รู้สึกถึงขั้นนั้น รักใครต้องให้เกียรติ ผู้หญิงใน app ที่เราไล่ให้เขาไปมีใครๆ เพราะอยากเทตอนภรรยาเริ่มจับได้ สุดท้ายพอไปจริงๆ แล้วน้องนั่งร้องไห้ อาจเป็นเพราะของเล่นที่เราอยากได้ แต่ตอนนี้ไปอยู่ในมือคนอื่นแค่นั้น อย่าบอกว่ารักใคร ถ้าความซื่อสัตย์ง่ายๆ ยังให้กันไม่ได้ หรืออย่าคิดว่ารักใครมาก ถ้ายังไม่ได้อยากมีเขาคนเดียว

อย่ายอมรับง่ายๆ ว่าเราเป็นคนเลวแล้วต้องเลวไปเรื่อยๆ นะคะ เป็นคนดีไม่ยาก แค่อยากจะเป็นคนดีอีกสักครั้งในชีวิตหรือยังเท่านั้นเอง