ช่วงนี้ดูข่าวแล้วหดหู่ใจ เราทำร้ายกันง่ายไปไหม ไม่ว่าจะหมา แมว หรือแม้แต่มนุษย์ด้วยกัน สารพัดคลิปที่ทำให้รู้สึกว่า ความเมตตาหายไปไหนกันหมด ทุกคนอ้างว่าอารมณ์ชั่ววูบ รู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือจริงแค่คิดไม่ทันว่าจะมีคนถ่ายคลิปไว้ พอโดนแชร์คลิปต่อๆ กันไป ก็มาร้องขอโอกาส พลาดไปแล้ว ทำไมสังคมไม่ให้อภัย ตอนที่ทำไม่คิด มารู้สึกผิดตอนมีคนรู้ ยิ่งดูคลิปความรุนแรงบ่อยๆ จะค่อยๆ ซึมซับความรุนแรงทีละน้อยๆ ต้องคอยช่วยกันระวังค่ะ ทั้งเราและคนในครอบครัวด้วย แม้กระทั่งเรื่องความรัก ที่หลังๆ ปัญหารักไปทำร้ายกันไปทั้งกายและใจมีให้เห็นเยอะมาก
“พี่อ้อยคะพอดีหนูคบกับแฟนมา จะ 2 ปีแล้ว แฟนค่อนข้างที่จะตามใจ ไม่เคยขัดเลย แต่หนูเป็นคนไม่ชอบให้แฟนเที่ยวหรือบอกอะไรแฟนก็ต้องฟัง ค่อนข้างจะเอาแต่ใจตัวเอง เพราะโดนแฟนตามใจตลอด พอแฟนทำผิด หนูก็จะโกรธมากๆ ทะเลาะกันบ่อย แต่เขาก็ยอมหนูมาตลอด ยอมมาเรื่อยๆ จนหนูได้ใจ พอทะเลาะกันหนูชอบทำร้ายเขาค่ะ ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ตีเขา ตบเขา บางทีทำเขาจนเป็นแผล นานๆ เข้า เขาไม่ยอมค่ะ เขาทำหนูคืน พอตีเขา เขาก็จะตีหนูคืน ล่าสุดถึงขั้นเตะหนูจนเจ็บ เลยคิดว่าไม่อยากอยู่กับเขาแล้ว เขาบอกว่าเขายอมมาเยอะแล้ว ถ้าทำมา เขาจะทำกลับ หนูควรทำยังไงดีคะ”
...
อ่านมาถึงตรงนี้ เชื่อว่ามีหลายคนสมน้ำหน้า ตอนทำเขา เราไม่รู้สึก จะมาเจ็บลึกตอนโดนกระทำบ้าง คนรักกันไม่ทำร้ายกันค่ะ มันง่ายๆ แค่นี้ ขนาดเล่าให้พี่ฟัง น้องยังโทษเขาอยู่เลยว่า ที่เอาแต่ใจ ก็เพราะเขาตามใจ ไม่อย่างนั้นน้องคงนิสัยดีกว่านี้ อันนี้ผิดละ ... เจอคนที่ใช่ ยิ่งต้องใส่ใจดูแลรักษาหัวใจเขาไว้ดีๆ ไม่ใช่ยิ่งแสดงความเอาแต่ใจ บังคับเขา ต้องรับเราให้ไหวเยี่ยงทาส ทำไมถึงคิดว่า การทำร้ายร่างกายเขา จะทำให้เราน่ารักขึ้น อาการควบคุมตัวเองไม่อยู่ ไม่ใช่อาการของคนปกติค่ะ เคยปรึกษาจิตแพทย์ไหม อะไรทำให้เราควบคุมกายและใจไม่ได้ขนาดนี้ การเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล โดยมีเขาเป็นดาวบริวาร ทุกอย่างต้องโคจรรอบตัวเรา อันไหนไม่ให้ทำ ต้องไม่ทำ แรกๆ คงรับไหว นานๆ ไป เขาคงงงว่า ทำไม เขาต้องผูกขาดการยอมอยู่ร่ำไป ไม่มีใครเป็นของตายของใครทั้งชีวิต ทุกคนมีสิทธิ์จะมีความสุข ถ้าอยู่กับเราแล้วทุกข์ ถามว่าเขาจะทนอยู่ทำไม เราเองก็ไม่ได้น่ารักเท่าไหร่ รักไปตบไป จะให้เชื่อได้ยังไงว่ารัก เราไม่มีวันรู้ว่าความอดทนของเขาใช้แล้วหมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ปัญหาความรักส่วนใหญ่ โทษว่าใครผิดฝ่ายเดียวไม่ได้ มันเฉลี่ยๆ กันไปค่ะ ที่เขาเป็นแบบนั้น หรือเพราะเราเป็นแบบนี้ ทั้งทำร้ายร่างกายเขา ทั้งเอาแต่ใจ เราไม่ใช่รางวัลล้ำค่า ที่เขาจะต้องแลกมาด้วยความอดทน ยิ่งรู้ตัวไว ยิ่งต้องรีบปรับปรุงนิสัย ไม่อย่างนั้นจะเหลืออะไรให้เขาภูมิใจในตัวเรา ไปชื่นชมกับคนอื่นๆ เขาว่าอะไรดี “ผมมีแฟนช่างเอาแต่ใจ แถมทะเลาะเมื่อไหร่ก็ทำร้ายร่างกาย” น้องคงไม่ได้อยากเป็นแบบนั้น
คราวนี้ถ้าจะคบกันต่อไป คงต้องเปิดใจคุยกันดีๆ เรายังรักกันอยู่ใช่ไหม รักมากพอจะเดินหน้าต่อไปหรือเปล่า เรารู้ว่าที่ผ่านมาเราแย่ยังไง ตอนนี้จะปรับปรุงตัวเองใหม่ เขาเช่นกัน วันนี้ถ้าเรารักกันเราจะไม่ทำร้ายกัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอโทษกับทุกสิ่งที่ผ่านมา เราจะพยายามสร้างปัจจุบันดีๆ เพื่อแทนที่อดีตแย่ๆ ของเรา แล้วดูว่าเขายังพร้อมเดินหน้าไปกับเราไหม หรือถ้ามีเหตุการณ์ใดเผลอทำร้ายร่างกายกันอีก เราสามารถจบกันตรงนี้ได้เลย ดีกว่ารักกันต่อไปจนหมดลมหายใจก่อนวัยอันควร เพราะพลั้งมือ เจอคนดี ต้องดูแลกันดีๆ อะไรที่เป็นความสุขของเขา ถ้าไม่กระทบเรามากเท่าไหร่ ทำไมจะเสียสละให้เขาไปมีความสุขในแบบของเขาบ้างไม่ได้ ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกัน จะใช้แต่มาตรฐานเรา ตัดสินเขาไม่ได้ว่า บางเรื่องที่เป็นความสุขของเขา ไร้สาระ
รักใคร สุขของเขาก็คือสุขของเรา ทุกข์ของเขา กลับทำให้เราทุกข์กว่า และเช่นกัน ไม่ว่าเขาเจ็บตรงไหน ก็เจ็บมาถึงหัวใจเรา ไม่ใช่ทำร้ายร่างกายเขา แต่ก็ยังคิดเอาว่านี่คือความรัก พอเขาทำกลับ คู่รักเลยกลายเป็นคู่ชก เอาชนะกันในเรื่องแย่ๆ เราเลยต่างคนต่างแพ้ ไม่ต่างกัน