พระเนื้อผงขาวสี่เหลี่ยมชิ้นฟักองค์ในคอลัมน์วันนี้ ดูองค์รวมๆผาดๆก็เห็น เป็นพระสมเด็จวัดระฆังแท้ ด้วยเหตุผลด้านเนื้อ...เนื้อพระถูกใช้ช้ำ จนปรากฏเงาสว่างที่เกิดจากผิวเนื้อนุ่มซึ้งจัดฉ่ำใส รวมกับรอยยุบรอยแยก หลุมร่องตามธรรมชาติ ที่พูดกันติดปาก เนื้อจัดดูง่าย ตัดสินใจได้แบบว่าไม่ต้องเข้าแว่น
ใครที่เคยใช้เกณฑ์ดูพระสมเด็จพิมพ์มาก่อนเนื้อ...ดูองค์นี้ต้องกลับใจใช้เกณฑ์ใหม่ เนื้อมาก่อนพิมพ์
เนื้อพระสีขาวอมเหลืองขุ่น ความละเอียดปานกลาง อย่างนี้ ทฤษฎี “ตรียัมปวาย” เรียกเนื้อกระแจะจันทน์ เรียกกระแจะจันทน์ คนรุ่นใหม่หาเนื้ออะไรเทียบเคียงยาก ก็ลองเทียบกับเนื้อทานาคาที่สาวพม่าใช้ประผิวหน้า ก็น่าจะได้
ที่มาของผิวอมขาวฉ่ำ ก็พอมโนได้ พระสมเด็จเนื้อปูนเปลือกหอยผสมน้ำมันตังอิ้ว ถ้ายังอยู่ในสภาพดิบๆเดิมไม่ถูกจับต้อง ผิวแป้งโรยพิมพ์ว่าจะบางหรือหนา ยังอยู่เต็ม ก็เห็นเป็นสีออกขาว ก็อาจเรียกเนื้อเกสรดอกไม้
แต่ถ้าถูกจับต้องมากๆเหงื่อไคลก็จะเข้าไปปนเปกับสารน้ำมัน สีขาวก็เปลี่ยนเป็นเหลืองอ่อน หรือเหลืองเข้ม ก็เรียกกันตามที่ตาเห็น เป็นสีเนื้อกระแจะจันทน์ ทั้งๆที่เป็นองค์เดียวกัน
ดูตาเปล่า จะเห็นรอยยุบ รอยแยก หลุมร่องตามธรรมชาติเนื้อปูนปั้นผ่านการเวลากว่าร้อยห้าหกสิบปี เอาแว่นขยายสิบเท่า ก็จะมองเห็นมวลสาร ก้อนขาว กากดำ เม็ดแดง ครบครัน
ภาพรวมเนื้อพระและธรรมชาติจะแจ้งชัดเจนเช่นนี้ จึงกล้าพูดเต็มปากว่า นี่คือพระสมเด็จวัดระฆังแท้เต็มร้อย โดยแทบไม่ต้องพูดว่าเป็นพิมพ์ไหน?
แต่ก็นั่นแหละ เกณฑ์ของผู้รู้ พระสมเด็จแท้ ผลต้องออกมาตรงกัน เนื้อใช่ ไม่ว่าจะอย่างไร พิมพ์ต้องใช่ด้วย
ประเด็นพิจารณาพิมพ์...องค์นี้ ดูเส้นสายลายศิลป์ก็เห็นๆ เป็นพิมพ์เกศบัวตูม แต่...เมื่อนึกไปถึงพิมพ์เกศบัวตูมองค์ครู สองพิมพ์มาตรฐานที่คุ้นตา พิมพ์ฐานสิงห์แคบ และพิมพ์ฐานสิงห์กว้าง องค์นี้ เข้าสูตรพิมพ์ฐานสิงห์แคบ
...
แต่...มีแต่ที่สอง เทียบเคียงเค้าโครงรูปทรง ดูโปร่งชะลูดกว่า ผิดตานิดหน่อย
เปิดตำราครูตรียัมปวาย...ท่านจำแนกเกศบัวตูมไว้ถึงห้าพิมพ์ พิมพ์เขื่อง พิมพ์ชะลูด พิมพ์สันทัด พิมพ์ย่อม และพิมพ์เกศบัวเรียว
องค์นี้ จะผลักท่านเข้าเป็นพิมพ์เขื่อง เทียบองค์ครูในหนังสือ ก็ไม่ชัดเจนนัก เทียบกับพิมพ์โปร่ง...น่าจะเข้าเค้ากว่า เพียงแต่พิมพ์โปร่งองค์ในหนังสือครู เป็นกรุบางขุนพรหม แต่เทียบแล้วเส้นสายไปกันได้
เกศบัวตูมพิมพ์โปร่งที่ว่านี้ หาเทียบหนังสือพระวงการ ไม่เจอ ด้วยข้อวินิจฉัยสไตล์เซียน “ผิดพิมพ์”
หากเป็นแฟนพันธุ์แท้ “ปาฏิหาริย์จากหิ้งพระ” คอลัมน์นี้ เขียนถึงพิมพ์นี้ไปหลายครั้ง เจตนาจะย้ำว่า พิมพ์นี้มี แต่เนื่องจากไม่ใช่พิมพ์ที่เห็นกันเจนตา พระปลอมจึงมีออกมาในจำนวนน้อย
อยากจะคุยว่า เจอพิมพ์นี้เมื่อไหร่ ก็ได้พระสมเด็จวัดระฆังแท้ ก็ไม่กล้า
กลัวว่า พระปลอมฝีมือดีออกมาจะพามิตรรักนักเพลงไปพลาดพลั้ง
คนรักพระสมเด็จ ต้องวางหลักใจระแวดระวัง อย่าเผลอทะนงหลงตัว แม้เป็นพระนอกเกณฑ์เซียน ราคาเปลี่ยนมือแต่ละองค์ แม้จะไม่แพงเกินไป แต่ถ้าเจอพระเก๊ไปสักองค์สององค์ ความเสียใจ เสียหน้า ทำร้าย ทำลายจิตใจไม่น้อย
บางคนถึงกับเสียศูนย์ เลิกรักเลิกเล่นกันไปเลย
รักจะเล่นพระสมเด็จ ต้องอดทนฝึกปรือ เจอพระแท้ ก็ต้องหมั่นดู หมั่นคิด พิจารณา ที่เขาว่าแท้ แท้อย่างไร ที่เขาว่าเก๊ เก๊แน่หรือ? แต่ถ้าแม่นพิมพ์ แม่นเนื้อ มั่นใจ พระที่เซียนว่าเก๊นั่นแล! โชคของเรา ที่จะได้พระแท้ขึ้นคอ.
พลายชุมพล
คลิกอ่านคอลัมน์ “ปาฏิหาริย์จากหิ้งพระ” เพิ่มเติม