จากชีวิตมนุษย์เงินเดือน ด้วยเงื่อนไขทางครอบครัวทำให้ วรัญญา อัศวะไพฑูรย์เสริฐ กลายมาเป็นนักธุรกิจหน้าใหม่ที่เข้ามาชิมลางทำธุรกิจร้านอาหาร ร้านกาแฟ หนึ่งในธุรกิจในฝันของคนรุ่นใหม่ ซึ่งเมื่อก้าวมาสู่การเป็นเจ้าของกิจการ แม้ต้องแบกรับความเหนื่อยกาย แต่ต้องอดทนเพื่อเดินไปตามจุดมุ่งหมายที่วางไว้
วรัญญา อัศวะไพฑูรย์เสริฐ หรือ คุณฝน นักธุรกิจสาวเจ้าของกิจการ ร้านส้มตำหลังสวน และร้านเพลินคาเฟ่บางปู ที่อยู่ที่ ต.ท้ายบ้าน อ.เมือง จ.สมุทรปราการ เล่าถึงจุดเริ่มต้นของการทำธุรกิจว่า ฝนทำงานในอุตสาหกรรมยามาตั้งแต่จบปริญญาตรี มหา วิทยาลัยอัสสัมชัญ คณะศิลป ศาสตร์ สาขาภาษาจีนธุรกิจ โดยตำแหน่งสุดท้ายคือ Area Sales Manager บริษัทยาญี่ปุ่น ทีแรกไม่คิดว่าจะทำธุรกิจ พอดีคุณพ่อป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ทำให้ตัดสินใจลาออกจากงานมาทำธุรกิจของตัวเอง เพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับคุณพ่อด้วย จึงมองหาโอกาสรอบตัว พอมีช่องทางและมีคนเลยได้มาทำธุรกิจด้านอาหาร ซึ่งร้านมีคอนเซปต์ที่จะใช้ผักที่เราปลูกผักเอง ปลอดสารพิษ ส่วนหนึ่งมาจากที่คุณพ่อป่วยแล้วคุณหมอขอให้ระมัดระวังเรื่องอาหารการกินที่ปลอดสารพิษ จึงอยากทำร้านอาหารที่สามารถรับประทานผักได้อย่างมั่นใจว่าสะอาดปลอดสารเคมี จึงได้เอาคอนเซปต์นี้มาทำร้านคาเฟ่ และร้านส้มตำที่อยู่ในบริเวณใกล้กัน ซึ่งเปิดได้ 8 เดือนแล้ว
...
“เราเริ่มต้นจากศูนย์จริงๆ ฝน ไม่มีความรู้และไม่คิดว่าเราจะออกมาทำธุรกิจนี้ เพราะรู้สึกว่าค้าขายมันเหนื่อย แต่พอวันหนึ่งตัดสินใจแล้ว เราก็ลุย เพราะไม่มีทางเลือกแล้ว ก่อนทำก็ได้หาความรู้ทั้งจากหนังสือ ไปเทกคอร์สสั้นในการทำธุรกิจร้านอาหาร ไปเรียนชงกาแฟ แล้วซื้อระบบการทำงานที่จะทำให้งานมันไหลลื่น สะดวกที่สุด ซึ่งพอลงมือทำจริงๆ 6 เดือนแรกต้องบอกว่าเหนื่อยมาก ไม่คิดว่ามันจะเหนื่อยขนาดนี้ เราเรียนรู้ไปทำงานไป แต่พอทำเราเริ่มรู้ว่าเรามีปัญหาอะไร จะแก้อย่างไร มันเลยเริ่มอยู่ตัวขึ้น พอมาวันนี้ก็คิดได้ว่าเราตัดสินใจถูกที่ออกมาทำเอง ซึ่งการเป็นเจ้าของธุรกิจเราต้องคิดวางแผน ทั้งข้างหน้า และปัจจุบัน มองไปว่าถ้าเกิดกรณีแย่สุด เราต้องคิดให้รอบคอบมากขึ้น ต้องกล้าตัดสินใจ เพราะเรามีลูกน้องที่เขารอการตัดสินใจของเรา ทำให้การทำงานก็เปลี่ยนเยอะ ต้องมีความมั่นใจมากขึ้นเลยค่ะ ส่วนการบริหารคน ฝน เคยเป็นหัวหน้าคน ได้ใช้หลักการคล้ายๆเดิม คือใจเขาใจเรา คิดว่าถ้า เราเป็นเขา เรารู้สึกอย่างไร มีอะไรมาคุยกันได้” สาวเก่งคนนี้บอก
ผู้บริหารสาวคนนี้ยังบอกอีกว่า การทำงานสอนให้เราอดทน ฝน ร้องไห้ไม่รู้กี่ที แล้วพอมานั่งนึกตอนนี้ ก็คิดว่าตลกดี ร้องทำไม เรามาจากการทำงานบริษัทไม่ต้องลงแรงมาก แต่พอมาทำเองกว่าจะได้เงินมันเหนื่อยมาก บางทีก็ไปช่วยเก็บจาน กวาดพื้น ไปรับหน้าลูกค้า ผ่านจุดนี้มาได้เพราะเรามีจุดมุ่งหมายว่าเราอยากทำให้ดีกว่านี้ โตกว่านี้ และอยากให้พ่อเห็นความสำเร็จของเรา...นี่คือความมุ่งมั่นของผู้บริหารสาวไฟแรงคนนี้.