ปี 2530 เพลงรักสุดโรแมนติก ดังฮอตฮิตติดชาร์ตก้องกระหึ่มเมือง “เพียงชายคนนี้ (ไม่ใช่ผู้วิเศษ)” จากนักร้องหนุ่มเซอร์ เซเลบมาดแปลก–มาแปลกล้ำไลฟ์สไตล์สุดๆ “เซอร์ไฮโซ” ฉีกลุคทุกความนิยมใจวัยรุ่นไทยกระจุย
“เพชร โอสถานุเคราะห์” ในลุค-ลักษณ์-บุคลิก-มาดฉีก “พิมพ์นิยม” ผมฟูฟ่องหยองหยิก กรูกระดิกกร่างเกลาด้วยเคราแพะที่ปลายคาง ฉีกกระจายทุกภาพลักษณ์นักร้องไทย แต่ด้วยมาดศิลปินระดับ “ไฮ-เอ็นด์” (Hi-end) ทุกอย่างจึงเป็น “ข้อยกเว้น” ของการแจ้งเกิดเฉิดฉายเพชร
“เพลงของผมเหมือนบทกวี” เพชรหมายถึง “เพียงชายคนนี้ฯ” ที่กลายเป็นเพลงรักล้ำโรแมนติกครองหัวใจครองกาลมาเนิ่นนานเกือบ 4 ทศวรรษแล้ว
เพลงนี้อยู่ในอัลบั้มแรกในชีวิต “ธรรมดา...มันเป็นเรื่องธรรมดา” อัลบั้มต่อมา “เล็ท’ ส ทอล์ค อเบ๊าท์ เลิฟ” (Let’s Talk About Love) ในปี 2550 ยังครองดีกรีเต็มปรี่คาราเบล “เพชรโรมานซ์” ไม่เปลี่ยนแปลงเสื่อมคลาย
นักร้อง-ศิลปิน-นักบริหาร-นักวิชาการ -อธิการบดี-อัครอภิมหาเศรษฐี หนุ่มราศีสิงห์ ผยองเดช ผู้รังสรรค์บันดาลสร้างให้มหาวิทยาลัยกรุงเทพของบิดาและของเขากลายเป็น “มหาวิทยาลัยแห่งความคิดสร้างสรรค์”
บริหารพัฒนาปรับเปลี่ยนโครงสร้าง “โอสถสภาฯ” จนโตกล้าเติบไกรล้ำกาล เนรมิต “ตึกเพชร” จนโดดเด่นเป็นแลนด์มาร์กงามล้ำของมหาวิทยาลัย
ศิลปินนักบริหารผู้ยิ่งใหญ่ ซ่อนดวงตาคู่มองการณ์ไกลไว้หลังแว่นดำล้ำแฟชั่น กับทรงผม “ระเบิดโลก” ไร้โศกทุกข์ เชิ้ต-เนกไท-สูทสมาร์ทในมาดอารมณ์ดีเยือกเย็นอยู่เป็นนิจ
...
เพียงชายคนนี้ที่ “ใฝ่เฝ้ารักเธอ” จากลับดวงชีวิตไปในวัย 69 หากเขาจะยังคง “วิเศษอมตะ” ตลอดกาลทุกวันวารของ “ความรัก–ความผูกพัน–ความทรงจำ” แห่ง “พลังเพชร” นิรันดร์.
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com