เล่นใหญ่กว่าทุกครั้ง เด้งแรงกว่าทุกเพลง ตามประสา “นักร้องหนุ่มเอวพลิ้ว” ปอ-อรรณพ ทองบริสุทธิ์ ศิลปินหนุ่มจากค่าย SRP TCM กับเพลง “ไม่เล็ก นะครับ” แนวโจ๊ะๆ สนุกสนานตามประสาคนชอบเต้น แต่ด้วยชื่อเพลงที่ทำให้คิดสองแง่ สองมุม จนบางคนก็แอบคิดจนเตลิดไปไกล แม้แต่โรคจิตส่ง “อาวุธลับ” มาข่มซะงั้น แต่ไม่หวั่นเพราะเชื่อไม่สนใจเดี๋ยวคงรามือไปเอง!!

กับเพลงนี้เล่นใหญ่กว่าทุกครั้งเป็นยังไงล่ะ

“เหนื่อยกว่า ก็ต้องออกกำลังกายเพิ่ม ครั้งแรกที่ร้องสดเกือบตาย หายใจไม่ทัน มันเหนื่อยมากเพลงนี้ หลังๆเริ่มอยู่ตัว” พอเราเล่นใหญ่แล้วปอจะบ่นว่าเหนื่อยมีแต่คนสม (น้ำหน้า) หรือเห็นใจ “มีแต่คนสมน้ำหน้าเยอะ ถ้าดูยูทูบจะเห็นคอมเมนต์ เหนื่อยมั้ย เอวจะหักมั้ย” ทำไมจะต้องแดนซ์เยอะขนาดนี้ “ขี่หลังเสือแล้วลงไม่ได้ (หัวเราะ) สนุกดีครับ เพลงนี้อยากให้สุดๆ ตัวเองจะได้รู้ว่าทำได้ขนาดไหน บ้าๆ บอๆ ได้ขนาดไหน เป็นเพราะผมชอบด้วยแหละ เราอยากทำเต็มที่ ทำให้มันออกมาเต็มรูปแบบ” ปอบอกขี่หลังเสือจะมีผลต่อครั้งหน้ามั้ย “ครั้งหน้าไม่รู้จะปีนหลังอะไรแล้ว (หัวเราะ) ไม่หรอก ทางนี้คงมีบ้างแต่ต้องมีอะไรใหม่ๆบ้างแล้วในครั้งหน้า เพลงนี้อยากให้สุดๆสายฮา” ความสุขที่ได้เต้นมันมากมายขนาดไหน “มันเป็นความสุข การขยับตัว ได้ยินเพลงขึ้นมา ได้โยกตามจังหวะ มันรู้สึกว่ามันเหมือนคนเราชอบอะไรสักอย่าง ทำได้เรื่อยๆ ไม่มีวันเบื่อ”

...

มีไปเรียนเต้นเพิ่มเติมมั้ย

“มีเรื่อยๆ สำหรับเพลงนี้ ในเพลงค่อนข้างเป็นตัวเรา เอาท่าจากเรา มีทีมช่วยดู มีเรียนเต้นเสริมบ้างเพราะไม่ได้เต้นแนวนี้แนวเดียว แนวป๊อปหรือแนวอื่นๆก็เต้นได้” มาสายเต้นเลยต้องเอาให้สุดๆหรือเปล่า “อยากได้หลายๆแนว จริงๆเราไม่ได้เก่งแนวอื่นมาก แต่เริ่มพัฒนาตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ” กับเพลงไม่เล็กนะครับ เด้งแรงและเล่นจัดใหญ่ด้วยอายุมีผลต่อร่างมั้ย “คิดเหมือนกัน เพลงก่อนหน้านี้ก็เต้นแรง เพลงนี้ก็เต้นแรง แต่ทำไมอันนี้รู้สึกเหนื่อยกว่า อายุไม่น่าจะเกี่ยวเท่าไหร่แต่น่าจะเกี่ยวกับตัวเพลง เพลงนี้ค่อนข้างเหนื่อย หายใจไม่ได้เลย มันไม่ค่อยมีท่อนให้หยุดร้อง คิดว่าเกี่ยวกับอายุมั้ย ไม่เกี่ยวหรอก พอเราทำงานเยอะๆ เราจะแข็งแรงขึ้นในช่วงนี้ 3-4 ปีข้างหน้า หรืออายุเราเยอะก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้เราแข็งแรงขึ้น เต้นตั้งแต่ท่อนแรกกับพื้นเลยกินแรง”

เวลาเจอแฟนๆคัฟเวอร์ท่าเต้นรู้สึกยังไง

“ผมชอบดูนะ ถ้ามีใครแท็กมา ผมจะชอบเสิร์ชในยูทูบมีใครคัฟเวอร์ท่าเต้นเราบ้าง ดูแล้วขำดี ก็ดีนะมีคนตามเราได้ บางคนมาถอดเสื้อเต้น บางคนจริงจังเลย” จะมีถอดเสื้อผ้าเต้นตามแฟนๆมั้ย “รอให้โดนยุมากกว่านี้หน่อย” เห็นแคปชั่นในไอจีของปอระบุจะแก้ผ้าเต้น “มันเป็นจิตวิทยาอย่างนึงที่หลอกล่อให้คนเข้ามาดู (หัวเราะ) แต่ว่าไม่รู้ผมเป็นคนบ้ายุ ถ้ายอดวิวสูงๆ อาจจะมีเวอร์ชั่นพิเศษ” ตั้งยอดวิวเอาไว้เท่าไหร่ถึงยอมแก้ผ้าเต้น “ขอสัก 10 ล้านวิวได้มั้ย (ยิ้ม) ถ้าจะแก้ครั้งนึงขอเยอะหน่อย ยอดไปได้เรื่อยๆ สำหรับเพลงของผมไม่ได้พุ่งปรี๊ด จะค่อยๆให้เพลงได้ทำงาน” ทางเกรป แฟนสาวเข้ามาคอมเมนต์ในไอจีเรื่องนี้ว่าเป็นคนชอบโชว์เหรอ “เค้าน่าจะแซวเรื่องโชว์กล้ามมากกว่า อาจจะมีความหวงรึเปล่า (หัวเราะ) เค้าชอบแซวถ่ายอีกแล้ว ถ่ายทำไม”

ระยะหลังๆจะเห็นออกกำลังกายบ่อยขึ้น

“เริ่มตั้งแต่ช่วงกลางเมษาฯปี 60 มีช่วงหยุด ธ.ค.-ม.ค. เป็นโรต้า น้ำหนักลง กล้ามหายหมดเลย ปีนี้อยากจะฟิตขึ้นมาอีก” ใครยุถึงบ้าพลังออกกำลังกายขนาดนี้ “คนชอบทักปอผอมจังเลย ดูโทรม ดูแห้งจัง ไม่มีแรง เลยคิดว่ารูปร่างน่าจะเป็นส่วนหนึ่ง ผอมเวลาเดินดูก๊องแก๊ง เสื้อผ้าก็หาใส่ยาก ต้องใส่หลายๆชั้น หรือใส่แจ็กเกตตลอดเวลา ก็เลยอยากออกกำลังกาย ใส่ชุดอะไรก็ดูดี” นึกว่าติดเชื้อความบ้าพลังจากพี่นก-ฉัตรชัยที่ชอบออกกำลังกาย “ไม่ได้เกี่ยวกับพี่นกเลย แต่พี่เค้าก็ดูแลตัวเองดี ด้วยความเห็นเป็นเทรนด์ คนเล่นกันเยอะ ไม่ได้แล้ว เราต้องทำอะไรกับตัวเอง ไม่อย่างนั้นเวลาถ่ายรูปรวมทีเรายืนแห้งอยู่คนเดียว เล่นสักนิดให้ดูมีเนื้อหนังขึ้นมาหน่อย” เลยมั่นที่จะโชว์หุ่นตัวเองลงไอจีมากขึ้น “ไม่ได้มีเยอะนะ แต่พอมีเรารู้สึกว่ามันได้แล้ว ตอนแรกไม่เข้าใจคนที่เล่นฟิตเนสจะถ่ายโชว์อะไรกันหนักหนา พอเราเล่นกล้ามแล้วรู้สึกเห็นผล อยากจะให้คนเห็นว่าเราทำได้เหมือนกัน”

พอคนเห็นการเปลี่ยนแปลงเล่นกล้ามฟิตหุ่นขนาดนี้มีฟีดแบ็กกลับมายังไงบ้าง

“จะได้ไดเร็กเมสเสจมาเต็มเลยครับ น่ากลัวมาก มีหลายรูปแบบมาก เข้ามาชื่นชมก็มี เดี๋ยวนี้ขนาดนี้ บางคนแซวขำๆ เดี๋ยวนี้มีกล้าม ชอบโชว์นะ บางทีไดเร็กมาน่ากลัวก็มี” โรคจิตมาเป็นพรวนล่ะสิ “(ยิ้ม) จะมาคอมเมนต์ใหญ่จริงมั้ย? ขอดูหน่อยสิ ส่วนใหญ่จะเป็นแนวสาวประเภทสอง บางคนส่งของตัวเองมา ส่งกางเกงในตัวเองมา แต่ว่าผมไม่ได้ซีเรียสมาก ไม่ได้ตอบอะไรเค้าไป ส่วนใหญ่ผมจะตอบทุกคนที่ส่งข้อความมาทางอินบ็อกซ์ ยกเว้นพวกนี้จะผ่านๆไป มีคนนึงส่งภาพมาตลอดเวลา ส่งภาพตัวเองในห้องน้ำ จะลบแต่ไม่ได้บล็อก เค้าอาจจะไม่เต็มร้อย ลักษณะคำพูดพิมพ์มาเหมือนเค้าเครียดๆกับชีวิต ไม่ตอบโต้ ไม่ได้สนใจเค้า สักวันนึงเดี๋ยวเค้าก็เลิกไปเอง”

...

พอซิงเกิลไม่เล็กฯ คนก็อยากท้าจริงมั้ย

“ลองมาทักกันดูว่าหัวใจไม่เล็กครับ รักกันแบบแฟนๆ” คนไม่คิดว่าเป็นเรื่องความรัก แต่คิดเกี่ยวกับหุ่นมากกว่า “ลองมาลูบคลำกันดูครับ (หัวเราะ) ไม่หรอก ผมมองเป็นเรื่องขำๆ ผมตั้งใจทำเพลงนี้ให้ออกมาทะลึ่งนิดๆ จริงๆเนื้อเพลงไม่ได้เล่าเรื่องอย่างว่า” ด้วยเพลงออกแนวทะลึ่ง ทะเล้น แล้วตัวตนปอจริงๆเป็นแบบนั้นมั้ย “เป็นคนใสๆครับผม (มองบนแป๊บ) ไม่ได้เป็นคนแนวทะลึ่ง ลามก แต่มีทะเล้นเบาๆ กวนๆ ไม่เน้นทางอนาจาร จะมาแนวขำ เต้นๆ สนุกๆ บ้าพลัง” ทุกคนมองว่าปอเป็นคนเฮฮา บ้าบอ จริงๆมีมุมเครียดกับเค้าบ้างมั้ย “มันก็มีทุกคนแหละ มีช่วงทุกข์ ช่วงสุข แต่เรา จัดการยังไงมากกว่า ผมจะเป็นคนทุกข์แต่ลืมง่าย บางทีมีเรื่องเครียดหลับไปตื่นมาก็ไม่เครียดแล้ว บางทีบางปัญหาเรายังไม่ได้แก้แต่เราลืม มันค้างอยู่แต่ยังไม่ได้แก้สักที บางทีเป็นเรื่องความรู้สึก มีมุมเครียดเหมือนคนอื่น แต่ผมจะไม่เครียดดำดิ่งอะไรมาก พยายามมองผ่านมาผ่านไป”

เรื่องเรียนใกล้จบหรือยัง

“ใกล้แล้วครับ ตอนนี้ลงเต็มจำนวนทุกเทอมพยายาม ให้จบภายใน 2 ปีนี้” ถ้าก่อนหน้าเร่งเรียนป่านนี้จบตามเพื่อนๆแล้ว แอบเสียดายเวลาบ้างมั้ย “ผมไม่เสียดายนะ แค่รู้สึกว่าไม่น่าปล่อยเวลามานานขนาดนี้ ผมไม่ได้เสียดายเวลาที่ผ่านมาเพราะผมก็เต็มที่กับมัน เราไม่ได้เอาเวลาไปใช้กับเรื่องไม่มีประโยชน์” ผ่านมากี่ปีที่ทิ้งเรื่องเรียนไป “รวมๆ 6 ปี ตอนนี้เรียน ราม ปี 2 อยากเร่งให้จบภายใน 3 ปีครึ่ง” มีใครกระตุ้นเพราะบทจะเร่งเรียนก็เร่งเครื่องน่าดู “ส่วนนึงพ่อแม่ก็ถาม จริงๆ เค้าไม่ได้เร่งอะไรเรา แต่เรารู้สึกว่าล่วงเวลามาเยอะแล้ว เราอยากทำงานเต็มที่ ไม่ต้องพะวงอะไรแล้ว ประกอบกับเรียนที่ ม.ราม รับผิดชอบได้ด้วยตัวเอง ก่อนหน้านี้เรียนที่ ม.รังสิต มีเรื่องของงานกลุ่ม หรือภาคปฏิบัติเยอะ เรายังห่วงงานอยู่ แต่มาที่รามเราอ่านหนังสือเองได้ กลายเป็นเรารับผิดชอบแค่ตัวเราไม่ต้องเป็นภาระของเพื่อน เราทำตัวเราให้มันโอเค ไม่ได้ห่วงเรื่องอ่านไม่เข้าใจหรือทำข้อสอบไม่ได้ แต่ผมห่วงเรื่องเวลามากกว่า ที่นี่มีเรียนออนไลน์ด้วย มีหลายๆวิชาต้องเข้าไปเรียนด้วย โดยรวมแล้วรับผิดชอบตัวเองได้ดี”

...

มีเวลาว่างของตัวเอง

“ตั้งแต่ ม.ค.มา หาวันว่างไม่ค่อยได้ ทั้งโปรโมตเพลง มีสอบด้วย หลายๆอย่าง ย้ายค่ายด้วย จะยุ่งมาก มีหมามาให้เลี้ยงดูอีก ก็หลายอย่าง เหนื่อยมากแต่ก็โอเค” ขนาดเกรปเจ้าของไม่อยู่เมืองไทยนะเนี่ย “จะกลับมาก่อน 20 เมษาฯ มาเที่ยวมาหาอาม่า และมาดูเรื่องซีสต์ ก่อนไปตรวจเจอซีสต์ช็อกโกแลต ยาที่กินไปทำให้สลายได้ด้วยหรือเปล่า” กลับมาเช็กปอหรือเปล่า “เช็กไม่ได้หรอก ผมเนียน (หัวเราะ)” อยู่ห่างแต่โทร.หากัน 3 เวลา “อือหือ 30 ครั้งก็ได้ โทร.มาเยอะมาก โทร.มาทั้งวัน ถ้าเราว่างอยู่จะวีดิโอมาเรื่อยๆ” มีบอก มั้ยถ้าโทร.หากันถี่แบบนี้ไม่ต้องไปเรียนหรอก อยู่เมืองไทยเหอะ “คิดอยู่ ตามหนักกว่าตอนอยู่ที่นี่อีก ไม่เชิงตาม แต่เพราะอยู่ที่โน่นเค้าไม่ได้มีเพื่อนคุยอะไรมาก ไม่รู้จะได้ภาษาหรือเปล่าเพราะคุยภาษาไทยกับผมทั้งวัน” คุยกันขนาดนี้ความคิดถึงไม่มีเลยสิ “ไม่มีเลย เพราะเดี๋ยวนี้โลกโซเชียลทำให้ใกล้กันมากขึ้น เห็นหน้าตากันตลอดเวลา” มีการทะเลาะผ่านเฟซไทม์ “มีครับ ระดับนี้แล้ว (หัวเราะ) มันไม่เชิงทะเลาะกันรุนแรง จะขำๆกันมากกว่า ทำไม โน่นนี่นั่น โทร.มาแล้วไม่รับ หลายๆสายหน่อย ไปไหนมา ทำไม” ทำไมถึงยังรับนิสัยความจุกจิกของเค้าได้ “มันชินด้วยครับ ส่วนหนึ่งเรามองที่เจตนา เค้าไม่ได้ทำอะไรเรา เค้าแค่ต้องการอยากพูด อยากคุย อยากได้ยินเสียง แสดงว่าเค้าคิดถึง” เป็นคนขี้หึงมั้ย “เค้านะขี้หึง” รับมือคนขี้หึงยังไง “ต้องเข้าใจอย่างเดียว ทุกวันนี้น้อยลง ถ้าเราทำให้เค้าเข้าใจ เมื่อก่อนไม่รู้ ทำยังไง แต่มาสักพักแค่ปรับความคิดเรานั่นแหละ ปรับที่เค้าไม่ได้ปรับที่เรานี่แหละ เข้าใจเพราะแต่ละคนมีนิสัยที่ไม่เหมือนกัน ข้อนี้ขี้หึง ไม่ขี้หึง เจ้าชู้ ไม่เจ้าชู้ มันไม่เหมือนกัน ผมว่า ขี้หึงก็ยังอยู่ในขอบเขตที่มันดี ไม่ได้ไปมีคนอื่น ไม่ได้เจ้าชู้ ไม่ได้ว่อกแว่ก ความขี้หึงจะหยุด อยู่แค่เราคนเดียว” ไม่ถึงขนาดต้องใช้คำว่าทน “ไม่ๆ เพราะผมเป็นคนทนอะไรไม่ได้ เหมือนผมเป็นคนถ้าอะไรไม่ใช่จะไม่เอาเลย ใครไม่ใช่ ต้องทิ้งห่างมาเลย แต่อันนี้มันมีความสุขอยู่”.

...

ทีมข่าวบันเทิง