“บิ๊กแป๊ะ” ในความทรงจำ

“เดือนมีนาคม” เป็นเดือนที่มีความหมายกับ ตัวผมมากนะครับ เพราะนอกจากจะเป็น เดือนเกิด ของคุณแม่บังเกิดเกล้า แล้ว

ยังมีผู้หลักผู้ใหญ่ที่รักใคร่และนับถืออีกหลายท่านที่มีวันคล้ายวันเกิดในเดือนนี้

ไม่ว่าจะเป็น “พี่วิ” ระวิ โหลทอง บิ๊กบอส สยามสปอร์ต, อ.ณรงค์ เทียมเมฆ ที่ปรึกษา สสส. ผู้เป็นเสาหลักแห่งวงการวิ่งเพื่อสุขภาพเมืองไทย, “มาดามแป้ง” นวลพรรณ ล่ำซำ ประธานหญิงเหล็กแห่งการท่าเรือ รวมไปถึง “บิ๊กเปี๊ยก” ดร.องอาจ ก่อสินค้า อดีตประธาน บ.ไทยลีก ที่ทำหน้าที่ ผจก.ทีมสิงห์เจ้าท่า อยู่ในปัจจุบัน

และยังมีอีกคนที่ผมไม่เคยลืม ก็คือ “พี่แป๊ะ” หรือ “บิ๊กแป๊ะ” ถิรชัย วุฒิธรรม อดีตผู้จัดการทีมลูกหนังชาติไทย ที่ได้รับฉายาให้เป็น “พหูสูตวงการกีฬาเมืองไทย” ตัวจริงเสียงจริง มาช้านาน ก็เกิดในเดือน มี.ค.นี้เช่นกัน

ผมหลับตานั่งไทม์แมชชีนระลึกอดีตว่านี่เรา...รู้จัก “บิ๊กแป๊ะ” มาตั้งแต่เมื่อไหร่หนอ?

ลิ้นชักแห่งความทรงจำต้องพาตัวเองย้อนกลับไป เมื่อปี 1997 หรือเมื่อ 24 ปีที่แล้วโน่น!! ตอนที่เป็นหนุ่มน้อยไฟแรงเพิ่งเข้ามาทำงานเป็นนักข่าวกราวกีฬาไทยรัฐใหม่ๆ

และได้รับมอบหมายจากกัปตัน จุ่น บางระจัน กับ “ฟี่ป๊อก” พงษ์ ระวี คอลัมนิสต์นามอุโฆษแห่ง “ตะลุยฟุตบอลโลก” ผู้ล่วงลับ ส่งให้ไปประจำการอยู่กับทีมฟุตบอลชาติไทยที่กำลังเตรียมทีมฝึกซ้อมเพื่อไปป้องกันเหรียญทอง กีฬาซีเกมส์ที่แดนอิเหนา

ทีมชาติชุดนั้นถือเป็นการผสมผสานระหว่างแข้งยุคเก่ากับแข้งยุคใหม่มารวมตัวกันเป็นครั้งแรก นำขบวนโดย “เดอะตุ๊ก” ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน, “เจ้กดำ” นที ทองสุกแก้ว ร่วมกับซุปเปอร์สตาร์ที่กำลังมาแรง อย่าง “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง, ตะวัน ศรีปาน, ดุสิต เฉลิมแสน, “อัลเฟรด” เนติพงษ์ ศรีทองอินทร์ ฯลฯ

ขณะที่สตาฟฟ์โค้ชเป็นการร่วมมือกันทำงานของ 3 สุดยอดบรมกุนซือ ทั้ง “โค้ชเฮง” วิทยา เลาหกุล, “อ.หรั่ง” ชาญวิทย์ ผลชีวิน และ “ขงเบ้งลูกหนัง” อ.อาจหาญ ทรงงามทรัพย์

ซึ่งภาพการรวมใจของบอลไทยในลักษณะนี้ จะเกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด ถ้าไม่มีผู้จัดการทีมที่ชื่อ “รองแป๊ะ” ถิรชัย วุฒิธรรม รองผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครในยุคนั้น

และประวัติศาสตร์การคว้าเหรียญทองซีเกมส์ที่ว่ากันว่าโหดหินที่สุด...คงจะไม่เกิดขึ้นแน่ ที่สนามยักษ์เสนายัน ท่ามกลางการจลาจลเผาสนามของกองเชียร์คลั่งเจ้าถิ่น

ซึ่งทุกคนที่เผชิญเหตุการณ์ที่อินโดนีเซียในครั้งนั้นรวมถึงตัวผมเองด้วยยังจดจำเรื่องราวทุกอย่างมิรู้ลืมเลือนเลยจริงๆ

นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมได้มาสัมผัสและกลายเป็นน้องสนิทคนนึงของ “พี่แป๊ะ” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เรียกว่าความผูกพันระหว่างเรามันแนบแน่นยาวนานซะเหลือเกิน!!

จะเขียนบรรยายความรู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือเกรงว่าพื้นที่ตรงนี้คงไม่เพียงพอแน่

เพราะช่วงชีวิตการเป็นนักข่าวกีฬาของผมกว่า 2 ทศวรรษที่ผ่านมา ไม่ว่าจะสุข เศร้า หรือเจ็บป่วยเจียนตายอย่างไร?

แทบไม่เคยมีช่วงไหนเลย...ที่พี่ชายผู้แสนดี คนนี้จะหายไป

และ พฤหัสบดีที่ 25 มี.ค. คนรวยเพื่อน อย่าง “บิ๊กแป๊ะ” ถิรชัย วุฒิธรรม ก็กำลังจะฉลองอายุครบ 6 รอบกันแล้ว

แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ครับพี่ อย่าเจ็บ อย่าจน และฟิตปั๋ง เหมือนอย่างตอน 20 กว่าปีก่อน ที่เราเจอกันครั้งแรก

เท่านั้นเป็นพอ!!!

บี บางปะกง