ข้าว บาเล่ย์
สัปดาห์ที่ผ่านมา "ดวาน วาน เห่า" แบ็กซ้ายทีมชาติเวียดนาม ต้องยุติการค้าแข้งในลีกยุโรป และก่อนหน้านี้ "เหงียน กง เฝือง" อีกหนึ่งแข้ง ก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน อะไรคือปัจจัยของความล้มเหลว
ในรอบปีที่ผ่านมา มีนักเตะทีมชาติเวียดนามได้ไปค้าแข้งในลีกยุโรป อย่าง "เหงียน กง เฝือง" กองหน้า ได้เซ็นสัญญากับ "แซงต์ ทรุยดองส์" ในลีกเบลเยียม และ "ดวาน วาน เห่า" แบ็กซ้าย ที่ย้ายไปอยู่กับ "ฮีเรนวีน"
แต่ทั้งคู่กลับไม่ประสบความสำเร็จในการไปค้าแข้ง จนต้องกลับมาเล่นในลีกเวียดนามอีกครั้ง ทีมข่าวจึงได้วิเคราะห์ 4 ปัจจัย ที่ทำให้ทั้งคู่ไปต่อไม่ได้กับเวทีค้าแข้งในลีกยุโรป
1.ไม่สื่อสาร
การย้ายไปเล่นในลีกยุโรป สำคัญที่สุดคือ การสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษ แต่จากรายงานของสื่อเวียดนาม ระบุว่า สาเหตุที่ "เหงียน กง เฝือง" ไม่สามารถเล่นในลีกเบลเยียมได้ สาเหตุสำคัญคือ เขาไม่สามารถพูด ภาษาอังกฤษได้ อีกทั้งไม่ได้มีความพยายามจะสื่อสารกับเพื่อนร่วมทีมมากนัก เนื่องจากบุคลิกส่วนตัวเป็นคนพูดน้อย จึงทำให้เขาไม่สามารถลงเล่นกับเพื่อนร่วมทีมได้
ส่วน "ดวาน วาน เห่า" เอง ก็ไม่สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้เช่นกัน จึงทำให้การสื่อสารมีความยากลำบากอยู่พอสมควร
2.ไม่ยกระดับ
ผลงานที่ออกมาของทั้ง "กงเฝือง" และ "วานเห่า" แสดงให้เห็นชัดเจนว่า ทั้งคู่แทบจะไม่มีพื้นที่ลงเล่นกับทีมหลักเลย โดย "กงเฝือง" ได้ลงเล่นในเกมลีกเพียง 20 นาที ในฐานะนักเตะสำรอง ส่วน "ดวาน วาน เห่า" ก็ได้ลงเล่นในฐานะผู้เล่นสำรองเพียง 5 นาทีตลอดทั้งฤดูกาล จากสถิติแสดงให้เห็นว่าทั้งคู่ไม่สามารถยกระดับฝีเท้าของตัวเองให้เป็นตัวหลักของทีมได้ อีกทั้งไม่สามารถช่วยให้ทีมดีขึ้นโดยภาพรวม
3.ไม่มีเงินจ้าง
ท่ามกลางสถานการณ์โควิด-19 ทำให้สโมสรต้องลดค่าใช้จ่ายลง ซึ่งในกรณีของ "ดวาน วาน เห่า" มีการให้สัมภาษณ์จากทางฮีเรนวีนว่า สโมสรแบกภาระค่าเหนื่อยราว 450,000 ยูโร ของแข้งรายนี้ไม่ไหว แม้ทางฮานอย เอฟซี ต้นสังกัดที่แท้จริง จะยินยอมเป็นผู้จ่ายค่าเหนื่อย เพื่อให้แข้งรายนี้ได้อยู่ต่อ แต่สุดท้ายทางสโมสรก็ไม่ตอบรับกับข้อเสนอนี้ เป็นเหตุให้ "ดวาน วาน เห่า" ต้องกลับมาเวียดนาม
4.การตลาดไม่ช่วย
การที่ทีมจากลีกเนเธอร์แลนด์ และเบลเยียม ตัดสินใจดึงนักเตะเวียดนามไปค้าแข้ง ส่วนหนึ่งก็เพื่อเป็นการเจาะตลาดฟุตบอลลีกนั้นๆ ในภูมิภาคอาเซียนให้เป็นที่รู้จัก เพื่อที่สโมสรจะสามารถสร้างมูลค่าลีกและมูลค่าตลาดกับผู้เล่นเวียดนาม แต่เมื่อแข้งเวียดนามแทบไม่มีโอกาสในการลงสนามเลย อีกทั้งที่ผ่านมา ทั้งสองลีก ไม่สามารถขายลิขสิทธิ์การถ่ายทอดในประเทศเวียดนามได้ จึงทำให้สโมสรที่หวังจะทำการตลาดในภูมิภาคนี้ไม่สัมฤทธิ์ผล
