"น้องเทนนิส" กับสิ่งที่มีมากกว่า "ความเก่ง" โดย...มังกร ซ่อนเล็บ

ใครที่ติดตามข่าวคราว ตามชมตามเชียร์นักกีฬาไทย คงจะมีความเห็นสอดคล้องกันว่า

เทนนิส พานิภัค วงศ์พัฒนกิจ ไม่ใช่แค่เป็นนักกีฬาไทยคนแรกที่ได้เหรียญรางวัลในกีฬาโอลิมปิก 3 สมัยติดต่อกัน… หรือเป็นนักกีฬาที่เก่ง และเป็นนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จเท่านั้น..

แต่เธอยังเป็นทุกตัวอย่างดีๆ ที่แสดงให้เห็น.. ในจอทีวี จนอดน้ำตาซึมไปในบางอิริยาบถ.. อีกด้วย..

การก้มลงกราบ “ชัชชัย ชเว” โค้ชคู่บุญซึ่งเปรียบเสมือนครูผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา “เทควันโด” ของเธอ บ่งบอกถึงความกตัญญูรู้คุณ อันเป็นสิ่งที่ดีงามตามวัฒนธรรมและประเพณีไทย

ซึ่งในยุคนี้… แทบไม่มีให้เห็น แม้กระทั่งพิธีไหว้ครู ผู้มีพระคุณที่สาม ก็ถูกมองข้าม.. ถึงขนาดจะให้ยกเลิกด้วยซ้ำไป

ภาพที่ เทนนิส ร้องเพลงชาติคลอไปด้วย ในขณะที่ธงชาติไทยถูกชักขึ้นสู่ยอดเสานั้นก็เป็นอีกความงดงามเหนือคำบรรยาย ในฐานะที่เธอเกิดเป็นคนไทย

ผ่านอะไรมามากมาย อยู่ในวงการกีฬามา..ก็ยาวนาน.. คงไม่ใช่ผมคนเดียวที่มีอาการนี้..

คือดูรีเพลย์แมตช์ชิงเทควันโดของ น้องเทนนิส พาณิภัค วงศ์พัฒนกิจ ซ้ำเล่าซ้ำเล่า และตื้นตันเสียน้ำตาทุกรอบ

หากมีใคร.. ที่มีความรู้สึกเฉกเช่นเดียวกันนี้

ก็อยากจะบอกว่า...

หลั่งมาเถอะน้ำตา…
เพราะมันมีคุณค่าพอ
..ที่จะเสียให้กับเธอ..

พาณิภัค วงศ์พัฒนกิจ หรือ น้องเทนนิส..

ผู้ทำให้.. เรารู้สึก

“ภูมิใจในความเป็นชาติ..”

มังกร ซ่อนเล็บ