เรียงหน้าชน : "หมาไม่รอล่าเนื้อ"

เขียนให้คุณอ่าน คำว่า “หมาล่าเนื้อ”

ตั้งแต่อยู่กันมาใน สโมสรสินธนา เริ่มก่อตั้ง ต่างคนต่างมาต่างพ่อ ต่างแม่คนละสถาบันได้มาร่วมวง ในหมู่บ้านสินธนา

แรกๆฟุตบอลเต็มไปด้วยความ หวังของเด็กบ้านนอกแต่ละคนหวังว่าฟุตบอลจะเป็นบันไดให้ไปสู่เวทีสูงสุดคือทีมชาติ

แต่แล้วพอเริ่มเดินไป เริ่มเห็นอุปสรรคขวางหน้า ไม่ว่าคำว่าเด็กๆเล่น คำว่าไม่มีประสบการณ์ คำว่าอ่อน

พอเริ่มแข่งไปโดนยิงทีละ 5-6 : 0 บางคนท้อบางคนไปต่อไม่ไหว

แต่เส้นทางนั้นมันก็คงคิดว่า คำว่า“สู้” เท่านั้นที่จะทำให้เราอยู่รอดในสังคมฟุตบอลที่เต็มไปด้วยเสือ สิงห์ กระทิง แรด

สมัยก่อนใครผ่านดงตีน อย่าง สมศักดิ์ คำมณี, ไพโรจน์ พ่วงจันทร์, ชลทิศ กรุดเที่ยง, อัมฤทธิ์ เอกวงค์, ประสิทธิ์ ธนะสุวรรณ, สุดใจ ธนะวัฒน์, อดิพงศ์ นุกรเนาวรัตน์ ฯลฯ

นี่คือปราการบทพิสูจน์ว่าคุณจะยืนอยู่วงการนี้ได้นานแค่ไหน

แต่เราก็ได้ผ่านมาได้ด้วยบาดแผลแห่งประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ จนมาถึงวันแห่งประวัติศาสตร์ของสโมสรที่ได้ผ่านแต่ละแมตช์จนถึงแมตช์ชิงเอฟเอคัพ

ใครจะเชื่อว่าทีมรวมเด็กหนุ่มจะล้มยักษ์ อย่างทหารอากาศ ที่เต็มไปด้วยซุปเปอร์สตาร์ นั่นคือบันไดก้าวแรก

ต่อมาได้แชมป์อีกหลายรายการแถมโดนเรียกเข้ารับใช้ชาติ

ภายใน 3-4 ปี ที่อยู่ร่วมกันนั้นคือความเป็นนักสู้ของเหล่านักรบย่านบางเตยที่ร่วมกันสร้าง

ทว่าอยู่กันถึงปี 2541 ฟองสบู่แตก สโมสรถังแตก จึงทำให้นักเตะกระจัดกระจายหาที่อยู่กันแทบไม่ทัน เศกสรรค์, ธนัญชัย, ศัตรูพ่าย, วิรัช ไปไฟฟ้า พนิพล, สุประมิตร, ภานุพงษ์ ไปยาสูบ สุรชัย, สันติ, กิตติศักดิ์ ไปต่างประเทศ ฯลฯ

เวลาอยู่ร่วมกันน้อยมาก ต้องเลือกว่าอนาคตจะไปทิศทางไหน เพราะสมัยก่อนเงินก็น้อย ส่วนใหญ่นักฟุตบอลก็ต้องรับราชการ

แต่ฟุตบอลมันพิสูจน์ให้เห็นว่าอดีตพอประสบความสำเร็จ อย่ามัวแต่หลงตัวเอง อย่ามัวแต่ใช้จ่ายสิ่งที่ไม่จำเป็น

ทำทุกอย่างให้เอาตัวรอดต้องหางาน หาอาชีพเสริม อย่าได้รอแต่วาสนา ดังนั้น พอมีทุนควรหาอาชีพเสริมตัวเอง พอที่จะมีกำลังก็สู้กันไป

อยากยกตัวอย่าง คือ “เจมส์” เศกสรรค์ ปิตุรัตน์ นักเตะดังไม่หลงตัวเอง มีภรรยาที่เข้าใจกัน (แฟนดีมีชัยไปกว่าครึ่ง) แถมทำธุรกิจร่วมกันอีกหลายอย่างไม่ว่าข้าวเหนียวมะม่วง ช.ศรแก้ว, ร้านเป็ดเฮียเพ้ง

เป็นโค้ชรัฐวิสาหกิจ และเป็นที่รักของพี่ๆน้องๆ ฯลฯ

และนี่คือบทสรุปของคำว่า “หมาไม่รอล่าเนื้อ” อย่างเดียว

ถ้าเมื่อไรเนื้อไม่มีให้แดก หรือหมาแม่งแย่งแต่เนื้ออยู่ก้อนเดียว

ป่านนี้คงอดตายเป็นแน่แท้

“พนิพล เกิดแย้ม”

OOOOOOOOO

“โค้ชตู่” พนิพล เกิดแย้ม อดีตนักเตะทีมชาติ และแข้งระดับตำนานของทีม “บ้านจัดสรร” สินธนา ที่ปัจจุบันเป็นกุนซือชื่อดังของเมืองไทย โพสต์เอาไว้ในเฟซบุ๊กส่วนตัว

ในโอกาสที่เจ้าตัวแวะไปเยี่ยมเยือน “ร้านเฮียเพ้ง เป็ดย่าง หมูแดง หมูกรอบ ตำรับฮ่องกง” ของเพื่อนเลิฟ “เจมส์-เศกสรรค์ ปิตุรัตน์” อดีตดาวยิงทีมชาติไทย

เนื้อหาให้ข้อคิดกับน้องๆนักฟุตบอล (อาชีพ) รุ่นหลังได้เป็นอย่างดีทีเดียว

เป็นเรื่องจริงครับ ถ้า “หมาไม่รอล่าเนื้อ” ซะอย่าง

รับรองชาตินี้...ไม่มีอดตาย!!!

บี บางปะกง