บี บางปะกง
เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีวันกลับ
คุณวิชัย สร้างคุณงามความดีไว้มากมายเหลือเกินให้กับสังคมไทย โดยเฉพาะ “วงการกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อระดับโลก ด้วยการเป็นเจ้าของสโมสรฟุตบอล เลสเตอร์ ซิตี้ บนเกาะอังกฤษ
เขาใช้เวลาเพียง 6 ปีเท่านั้น สร้างสิ่งที่ (ยิ่งกว่า) เหลือเชื่อ ในการพาทีม “จิ้งจอกสยาม” คว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ที่สุด
ผมไม่ได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แต่รู้สึกชื่นชมท่านที่เป็น “เศรษฐีใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักทดแทนคุณแผ่นดินบ้านเกิดในทุกรูปแบบ เท่าที่ศักยภาพของตัวเองพึงจะกระทำได้
ตอนที่คุณวิชัยไปซื้อทีมเลสเตอร์ใหม่ๆ บอกตามตรงว่าผมรู้สึกเฉยๆ ไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เพราะมองเพียงว่าเป็น “ของเล่นคนรวย” ที่ไม่ได้มีสาระ กับประเทศชาติสักเท่าใดนัก
โดยเฉพาะกับวงการ “ฟุตบอลไทย” ที่ยังดูไม่ออกว่า จะได้คุณูประโยชน์ที่ตรงไหน
กระทั่งทีม “จิ้งจอกสยาม” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนทำให้ผู้คนทั้งโลกต้องหันมาโฟกัสที่ “คนไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยดูถูกเรา เปลี่ยนมาเป็นค้อมคารวะด้วยใจ “ยอมรับ”
ซึ่งต่อมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเด็กไทย ให้ไปฝึกวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวข้ามปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว นั่นแหละ ผมถึงได้เริ่มเข้าใจถึงแผนการอันลุ่มลึก ของท่านประธานวิชัย ที่ต้องการสร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีช่องทางไปค้าแข้งในยุโรป
ต้องบอกว่า ในอังกฤษอาจจะยังเป็นเรื่อง ที่ยากเย็นสำหรับนักฟุตบอลชาติเรา ดังนั้นเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ จึงเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเทกโอเวอร์ทีมโอเอช ลูเวิน
และก็เป็น “เจ้าตอง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” ทีมชาติไทย ที่ได้รับโอกาสให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งต่อไปก็เชื่อว่า จะมีแข้งไทยรายอื่นๆ ได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านช่องทางนี้กันอีก เพราะตัวท่านเอง อยากจะเห็นนักฟุตบอลไทย ได้ไปค้าแข้งที่ยุโรปกันเยอะๆ แบบเดียวกับที่นักเตะญี่ปุ่น เกาหลี ได้ทำให้ดูกันมาแล้ว
โดยปลายทางแห่งฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็คงเหมือนคนไทยทั้งประเทศ ที่มั่นใจว่ายิ่งมีแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่เจริญแล้วมากเท่าไหร่
โอกาสที่ “ทีมชาติไทยจะไปฟุตบอลโลก” ก็ย่อมมีมากขึ้นเท่านั้น
น่าเสียดายเหลือเกินครับ คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้เห็นดอกผลของมัน
ต่อไปนี้ ก็คงเป็นหน้าที่ของทายาทอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่ต้องสืบทอดจิตวิญญาณ และเจตนารมณ์ของผู้เป็นพ่อให้สมบูรณ์แบบต่อไป...
R.I.P. ด้วยหัวใจ...ครับเจ้าสัว.
บี บางปะกง
-----------------------------------------
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยฟุตบอลโลก” ชิ้นนี้ ตีพิมพ์ลงในหน้าข่าวกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ตั้งแต่วันที่ 31 ต.ค. 2561 หรือเมื่อเกือบ 3 ปีที่แล้ว
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสโมสรอันเป็นที่รักของสาวก “จิ้งจอกสยาม” เลสเตอร์ ซิตี้
และเป็นกำลังใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ผู้ที่จะสืบทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่บิดาได้สร้างไว้ให้คงอยู่ชั่วนิรันดร์
ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ชูถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ด้วยประกายตาแวววับ
จับจ้องไปบนอัฒจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของคุณพ่อวิชัยจ้องมองอยู่
เป็นโมเมนต์ประทับใจ.. ที่ไม่ต้องการคำบรรยายใดๆ กับความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ของทีมฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นคนไทย
แต่สามารถทำให้ฝรั่งมังค่า ต้องยอมยกหัวใจให้โดยดุษณี
ถึงตอนนี้ขอเปลี่ยนจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ทายาทหนุ่มตระกูล “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตคารวะ..อย่างแท้จริง.
บี บางปะกง