ดีเซล 36 บาทต่อลิตร

การตัดสินใจขึ้นราคาน้ำมันดีเซล 2 ครั้ง ของคณะกรรมการบริหารกองทุนน้ำมันเชื้อเพลิง (กบน.) ในวันที่ 6 เม.ย. และ 19 เม.ย.ที่ผ่านมา ครั้งละ 50 สตางค์ (สต.) ต่อลิตร กลับมาเป็นประเด็นร้อนๆที่ช่วยเพิ่มปรอทความร้อนแรงของอากาศเดือน เม.ย.ให้พุ่งสูงขึ้นไปอีก

และหากพิจารณาจากปัจจัยข้างเคียงที่เข้ามากระทบแล้ว มีความเป็นไปได้สูงที่ “ราคาดีเซล” จะไม่หยุดอยู่ที่ 30.94 บาทต่อลิตร โดยเฉพาะผลกระทบจากวิกฤติด้านพลังงานโลกที่ส่อบานปลาย จากกรณีอิหร่านเปิดฉากโจมตีอิสราเอล ซึ่งกูรูด้านพลังงานทั่วโลกเริ่มกังวลราคาน้ำมันจะพุ่งเกิน 100 เหรียญสหรัฐฯ ต่อบาร์เรล นอกจากนั้น ในการประชุมคณะรัฐมนตรีวันที่ 19 เม.ย.ที่ผ่านมา ไม่มีการเสนอต่ออายุมาตรการลดภาษีสรรพสามิตน้ำมันดีเซล 1 บาท หลังจากมาตรการสิ้นสุดลง โดยรัฐบาลให้กระทรวงพลังงานไปหาแนวทางและมาตรการเพื่อดูแลต่อ

อย่างไรก็ตาม จากการตรึงราคาน้ำมันดีเซลต่ำกว่า 30 บาทต่อลิตร มาต่อเนื่อง ส่งผลให้ฐานะกองทุนน้ำมัน ณ วันที่ 14 เม.ย.ที่ผ่านมาติดลบ 103,620 ล้านบาท และยังจะติดลบเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะปัจจุบันมีการชดเชยราคาน้ำมันดีเซลอยู่ที่ 4.77 บาทต่อลิตร หรือคิดเป็นเงิน 8,000-10,000 ล้านบาทต่อเดือนตามปริมาณการใช้น้ำมันดีเซล

และที่สำคัญไปกว่านั้น คือเงินที่รัฐบาลอนุมัติกองทุนน้ำมันกู้มา 150,000 ล้านบาทนั้น ในส่วนที่กู้มาแล้ว 100,000 ล้านบาทนั้น ใกล้หมดแล้ว และไม่สามารถกู้เพิ่มได้อีก เนื่องจากตามกรอบการอนุมัติกู้เงินเวลานั้น กำหนดว่าต้องกู้ให้แล้วเสร็จเต็มวงเงินภายในเดือน ต.ค.2566 ซึ่งผ่านมาเนิ่นนานแล้ว

และหากกองทุนน้ำมันไม่สามารถอุดหนุนราคาน้ำมันดีเซลต่อไปได้ มีการประมาณการกันว่า ราคาขายปลีกบ้านเราจะพุ่งขึ้นที่ 36 บาทต่อลิตร ส่งผลให้มีการถกเถียงกันถึงโมเดลการลอยตัวราคาน้ำมันดีเซล เช่นเดียวกับน้ำมันกลุ่มเบนซิน และแก๊สโซฮอล์ น่าจะเป็นทางเลือกที่เหมาะสม ที่ถูกทางมากกว่าในสถานการณ์ปัจจุบันหรือไม่

อย่างไรก็ตามในสถานการณ์ที่คนไทยยังไม่มีความพร้อมที่จะรับมือกับค่าครองชีพที่สูงมากในเวลานี้ มีข้อเสนอจากนักวิชาการสายพลังงาน ให้มีการทยอยปรับขึ้นแบบเป็นขั้นบันได เพื่อลดผลกระทบต่อประชาชน ต้นทุนราคาสินค้า และค่าขนส่ง แต่สิ่งที่รัฐบาลต้องทำควบคู่กันไป คือดูแลการขึ้นราคาสินค้าให้ประชาชนมากกว่านี้ว่า การขึ้นราคานั้นมาจากต้นทุนการขึ้นของต้นทุนพลังงานจริงมากน้อยเท่าไร และควรให้ขึ้นจริงในราคาเท่าไร

หน่วยงานที่ดูแลราคาสินค้าจะสรุปแบบผิวเผินเพียงว่า กระทบเพียงเล็กน้อยไม่ได้ เพราะความจริงที่ชาวบ้านต้องเผชิญนั้นตรงกันข้าม ขณะที่ต้องมีมาตรการเพิ่มการลดการใช้พลังงาน หรือประหยัดพลังงานภาคบังคับมากขึ้น

 อย่างไรก็ตาม “น้ำมันดีเซล” ได้ชื่อว่าเป็น “น้ำมันทางการเมือง” เพราะเป็นน้ำมันที่มีปริมาณการใช้มากสุด ปัจจุบันอยู่ที่ 71 ล้านลิตรต่อวัน จึงไม่แปลกที่รัฐบาลอยากตรึงราคาไว้ให้ต่ำที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยบางฝ่ายเสนอแนวคิดที่จะนำเงินงบประมาณแผ่นดินมาอุดหนุนเพิ่มเติม ซึ่งจุดนี้ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างอ่อนไหวต่อสถานภาพด้านวินัยทางการคลัง

คงต้องติดตามว่า รัฐบาลจะถอดสลักระเบิดเวลาลูกนี้อย่างไร ให้ทั้งภาครัฐและประชาชน win win ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย และไม่เกิดผลร้ายในระยะยาว.

มิสเตอร์พี

คลิกอ่านคอลัมน์เพิ่มเติม ได้ที่นี่